Vreedzaamheid, gezelligheid en saamhorigheid.

Godsamme, het is al bijna kerst. Wat is het jaar voorbij gevlogen. Overal komen de pseudo dennenbomen alweer uit de kast. En ‘uit de kast komen’, dat mag in Nederland. Hier en daar natuurlijk ook een echte boom, rijkelijk voorzien van springstaarten, takluizen, motten, mijten en spinnen. Gezellig, tenslotte gaat het om het samenzijn met de kerst.

Voorafgaand aan de kerstdagen vliegen de kerstborrels om je oren en we nemen alvast de nodige calorieën tot ons, in voorbereiding op de daadwerkelijke dagen. Je maag kan maar vast wat opgerekt zijn. Terwijl we druk zijn met inzuipen, boodschappen doen, cadeautjes kopen en tussendoor je werk afronden, is je geest druk met het integreren. Aanpassen aan een periode van vreedzaamheid, gezelligheid en saamhorigheid.

Je moet je instellen op de taferelen aan de kersttafel, waar de demente oudtante ongegeneerd drie ons paling van de schaal af snaait. Waar de opboerende opa meer borreltjes drinkt dan eigenlijk goed voor hem is en waar je moeder met verhitte wangen en los gepiekt haar zeker niet vreedzaam naar je vader kijkt. Kunstig verpakte bonen in een reepje knapperig spek worden op tafel gezet, samen met de flinke rollade en de aardappelpuree. Leuk, maar het blijft toch gewoon die Hollandse hap in een kerst jasje. Ligt Flappie op tafel, dan heb je echt een probleem als je alternatieve neef ook nog even aanschuift. Misschien is er geen diner aan tafel, maar een heus buffet. Iedereen heeft hapjes gemaakt en sommigen hebben er echt werk van gemaakt, maar anderen hebben nog net niet een ons kaas op een schaal gepleurd. Let maar eens op, dat zijn juist diegene die als eerste de rijkelijk gevulde schalen van een ander hebben geplunderd.

Maar je zegt niets. Daar is kerst niet voor. Deze dagen moet je juist lief zijn voor elkaar. Je verdraagt je zeurende tante, je negeert zo veel mogelijk je minnares en je koestert de familie en vrienden. Want het is kerst.

Volgevreten lig je na de kerstdagen in bed. Volgend jaar ga je het allemaal anders doen. Geen kerstverplichtingen meer, geen beestjes boom en niet iedere avond twee kilo zwaarder te laat naar bed. Nee, lekker naar een tropisch strand of van die besneeuwde berg af suizen. Helaas duurt het weer circa 50 weken eer dat het weer zo ver is. Tegen die tijd zijn we alles weer vergeten, op die paar kilo na, die er nooit zijn afgegaan. De boom komt weer uit de kast en braaf schuiven we weer aan bij de feestelijke gelegenheden.