Verslaafd aan sport

Globesmiles 7 dec 2015

Deze week las ik in een tijdschrift een aantal artikelen over jongeren rond de 18 jaar die verslaafd waren geweest aan alcohol, drugs en andere slechte zaken. Gewone mooie jonge dames, van wie je nooit zou denken dat zij op het ‘slechte pad’ raken . De oorzaken voor het feit dat het toch gebeurde liepen heel erg uiteen. Ze waren gelukkig wel weer op de weg terug, maar wat een schril contrast met mijn ‘gezonde’ leven. Ik moet er nog regelmatig aan terugdenken.

Sportief zijn is een lifestyle. Tenminste dat is het voor mij. Dat is er zo langzamerhand ingeslopen. Geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken om drugs te gebruiken. Af en toe een wijntje, vind ik trouwens geen probleem hoor! Ik krijg al kriebels als ik een dag of twee niet heb gesport. Dan MOET ik weer naar buiten, in beweging. Anders word ik echt niet gezelliger. De natuur in, frisse lucht snuiven, mijn hoofd leegmaken, de adrenaline voelen. Tja, het is toch ook wel een verslaving, maar dan één die wordt gewaardeerd en bewonderd.

Maar zou ik nog zonder kunnen? Ik denk het niet. Ik denk wel eens aan later. Stel dat ik de 60 ben gepasseerd en mijn knieën doen het niet meer of ik heb een andere heftige blessure opgelopen, waardoor ik echt niet meer kan sporten. Hoe zou mijn leven dan zijn? Brrr, daar moet ik echt niet over nadenken. En gelukkig is dat ook niet aan de orde. Ik doe een sport, triathlon, waarbij ik altijd wel iets kan doen. Kan ik niet hardlopen, dan kan ik nog wel zwemmen of fietsen. Positive thinking, daar ben ik goed in. En tegenwoordig zijn er mensen van 80 die nog een IRONMAN doen. Dus ik heb vast nog heel lang te gaan 😉

Iedereen moet zijn eigen keuzes maken in zijn of haar leven. Ik help nu ook beginners, die graag een (betere) sporter willen worden. Misschien ook wel op zoek zijn naar die ‘sportieve verslaving’. Met de juiste mindset, motivatie en het goed luisteren naar je eigen lijf, kun je een heel eind komen. Dat brengt mij nog terug naar die dames die ik bij de inleiding noemde. Ik heb wel enorm respect en bewondering dat zij weer op het ‘rechte pad’ terechtkomen. Daar zijn volgens mij dezelfde mindset, motivatie en lijfkennis voor nodig. Misschien moeten zij ook eens een triathlon proberen…
www.smilesaroundtheglobe.com