Posterpresentatie

Klaar. Afgerond. Het onderzoek van jaar 3.
Niet de echte scriptie, het officiële afstudeeronderzoek, maar een soort pre-scriptie. Een mini-thesis. Een twaalf maanden durende lijdensweg die je, in theorie, zou moeten voorbereiden op het echte werk in het vierde jaar. Het echte werk dat maar half zo lang duurt, zes maanden. Wat als het goed is een diploma zou moeten opleveren. Zo’n papiertje dat zegt dat je wat kan.

Maar goed, we hebben het overleefd. Na een jaar te hebben besteed aan een onderzoek dat nauwelijks meetelt maar toch van levensbelang schijnt te zijn, is het af.
Het enige dat nog rest is de presentatie. Waar zouden studenten zijn zonder presentaties. Los van de verslagen, onderzoeken, verslagen over de onderzoeken, reflecties, evaluaties, en reflecties op de evaluaties, zijn wij hopeloos van slag zonder eindpresentatie. In de war. Ontregeld. Een verslag inleveren en het daarmee hebben afgerond? Ondenkbaar.

De hoeveelheid presentaties die studenten in vier jaar tijd gemiddeld moeten geven, zou ik een half uur over kunnen uitweiden, begeleid door enkele powerpointslides. De kernpunten benoemen, zeg maar. De bulletpoints. De discussie starten middels bepaalde methodieken. Toelichting is te vinden in bijgeleverd document.

Deze presentatie is echter anders. Het onderzoek waar je een jaar van de studie en het leven aan hebt besteed, mag/moet worden aangeboden via een zogeheten elevator-pitch. Een catchy uitleg van hoogstens vijf minuten. Hip, jong, en flexibel. Vlot en spontaan. Het mooiste komt nog. De poster.

Het is de bedoeling om op creatieve wijze een poster in elkaar te knutselen, om de presentatie lekker anders te maken. Met lijm, scharen, en plakband aan de slag te gaan, en twaalf maanden werk te reduceren tot een clip-art plaatje op gekleurd papier.
Daar sta je dan als 27 jarige. Lekker spontaan te kletsen over de bevonden resultaten, wijzend naar een uitbundig lachende smiley op een stuk karton. Handen onder de lijm, snippers in het haar. Manisch lachend om het afgescheurde plakband. Hier kan ik vast een mooie (en uiteraard verplichte) reflectie over schrijven.

Ik heb mijn plan getrokken. Regenboogpapier wordt het. Met plaatjes en grote letters voor een goede leesbaarheid. Weinig woorden en lekker veel uitbeelden . Ik gebruik gekleurd plakband en extra veel glitter. Lekker ludiek.