Nadenken over leven

O Geert, in een interview van Ebru Umar voor Metro (‘Wilders: Nederlandse vlag terug in de kamer’ 30/11/’15), zeg je zulke goeie dingen:
‘Als mensen niet weten wat ze zijn, weten ze ook niet wat ze níet zijn. Als je niet weet wat je niet bent, weet je ook niet waarom dat wat je binnenhaalt niet klopt. (…) maar ook dat mensen weten wie ze zijn, waar ze voor staan, wat hun identiteit is en vooral wat hun identiteit níet is.’
Ik snap niet alles, maar jij bent de man voor mij want ik ben dus zo iemand die niet weet wie of wat hij is. Al zo lang ben ik op zoek naar wie ik ben, maar ik snap mezelf gewoon niet. Maar ik kán ook niet weten wie ik dan wel níet ben en…Geert, ik ben duizelig, ik ga even koffie maken om alles op een rijtje te zetten, momentje.

Je zegt ook dat het de zwijgende meerderheid is die terreurdaden toestaat, en dat we dat ook bij het communisme, fascisme en in Nazi Duitsland zagen. Mijn God, Geert! We zitten echt in de shit. Ik weet met mijn Lagere Beroepsopleiding niet zo veel. Communisme heeft toch iets te maken met uitbuiting ofzo? Ik ben vaak slachtoffer van uitbuiting geweest omdat ik niet zo snel kan denken. En fascisme, dat zijn toch mannen in lange jassen met geweren? Ik moet er niet aan denken dat we die hier krijgen, ik ben al bang genoeg als ik over straat loop. Van Nazi Duitsland weet ik ook bijna niks, maar wat ik wel weet, is dat het iets met de oorlog te maken had en dat het níét goed was toen. Ik ben blij, Geert dat jij je als enige uitspreekt want zulke enge types wil ik hier niet.

Geert, ik weet, ben nooit opgevallen door snuggerheid, daarom misschien een dom vraagje: Hoe kan iemand die al 10 jaar niet meer in zijn eigen auto gereden heeft, zijn eigen brievenbus zelf niet kan legen, niet meer zelf naar de supermarkt kan, niet met zijn vrouw naar het strand kan zonder gedoe, (dit allemaal vanwege persoonlijke veiligheid) de leider zijn van een partij die de naam Vrijheid draagt? Dat wat je allemaal zegt, klinkt een beetje alsof je in een gevangenis leeft. Maar het kan zijn dat jij ook niet weet wie je bent en dat dit project, die partij van jou, een zoektocht naar jezelf is. O, wacht hier had ik even overheen gelezen, je zegt: ‘Maar ik denk er niet veel over na, dat is ook een manier om te overleven.’

Ik volg jouw voorbeeld, Geert want ook ik snap geen ene reet van wie ik ben en nadenken, dat lukt toch niet.