Mini-Muntje

Je hebt dagen dan gaat het allemaal kut. Laatst had ik zo’n dag. Mijn humeur was nog somberder dan de grijze najaarsluchten. Ik stapte uit de bus met een hoofd vol onweer. Toen kwam ik Rashid tegen. Rashid is een inwoner van Utrecht die op straat leeft. Hij heeft geen huis en geen voortanden. Maar hij stelt mij en velen anderen wel regelmatig de volgende vraag: ‘Heb je misschien een mini-muntje voor me?’.

De vraag ontlokt altijd een glimlach bij me. Zo ook die dag dat het allemaal niet zo lekker liep. Het onweer was spontaan verdwenen. Ik had die keer wat kleingeld in mijn zak dus een mini-muntje zat er zeker in. Ik deed een greep en toverde er een tweetal 50-cent muntjes uit en een twee-euro munt. Ik wou hem de 50 cent muntjes overhandigen.

Echter is de economische waarde van een mini-muntje lastig te bepalen. ‘Heb je ook niet die twee euro erbij?’. ‘Niet helemaal een mini-muntje meer dan hè Rashid, dit gaat al richting het grote geld’, vertelde ik hem met een glimlach. Ik overhandigde hem drie euro en hij vervolgde zijn weg met een grijns op zijn gezicht. Drie euro armer en een lach rijker, soms is geluk goedkoop.

Zo ook de keer dat ik hem tegenkwam terwijl ik mij aan het haasten was richting station. Band lek, bus gemist dus de donkere wolken pakten zich alweer samen rond mijn hoofd. Wie kom ik tegen halverwege mijn wandeling? Juist, Rashid. De welbekende vraag klonk al snel. Deze keer helaas geen mini-muntje voorradig, alleen plastic geld in mijn zak. Dit vertelde ik Rashid. Die keek even teleurgesteld maar herpakte zich al snel. ‘Kan je dan een zakje drop voor mij kopen bij de supermarkt verderop?’. Ja vriend, lekker inventief.
Dat moet beloond worden. Dus ik met hem naar de supermarkt waar hij al snel zijn ogen liet vallen op een zakje zoute griotten. ‘Uitstekende keus’, deelde ik Rashid mee. Hij was gezien zijn grimas ook uitermate content met zijn zoute lekkernij.

Ik moest mijn trein halen dus ik liet hem alleen met zijn griotten. Wederom ontlokte het een glimlach bij me. Misschien wel de enige onvoorwaardelijke liefde die ik kan geven, dacht ik nog bij mezelf. Ik hoef Rashid niet te vertellen het zakje niet in één keer leeg te eten. Of goed zijn tanden te poetsen nadat hij dit wel gedaan heeft. Ik hoop dat hij een goed 2016 heeft en ik hem nog regelmatig van een mini-muntje mag voorzien. Het ga je goed Rashid.