MADIBA

Op 5 december was het al weer 2 jaar geleden dat Nelson Mandela op 95 jarige leeftijd zijn laatste adem uitblies en Zuid Afrika, en ook de rest van de wereld in rouw dompelde. Wat er was werkelijk een icoon van ons heengegaan.

Nu, 2 jaar later moet ik nog steeds vaak aan hem denken; mensen van zijn formaat heeft de wereld zo broodnodig, zijn zo zeldzaam, en kunnen eigenlijk niet gemist worden. Wij houden ons nu bezig met de vraag of we aan moeten sluiten bij het dozijn landen dat ISIS al in Syrie bombardeert, en ik vraag me werkelijk af, of dat nodig is en of het niet veel meer gaat om het versterken van onze eigen positie ten opzichte van onze bondgenoten. Soort spelletje over wie het verste kan plassen. Natuurlijk moet ISIS gestopt worden, maar met alleen bommen gaat dat niet lukken, terwijl al die straaljagers een enorme milieuvervuiling produceren, om nog maar niet te spreken over de milieu schade die gaat ontstaan als de olievelden van ISIS in brand geschoten worden. En tegelijk houden we een klimaatconferentie in Parijs. De wereld ziet er weer zo kortzichtig uit terwijl Madiba hoop verschafte, afstanden overbrugde en aanstuurde op verzoening. Zijn Obama, Putin an al die anderen daar evenzeer mee bezig? Ik betwijfel het ten sterkste.

Het voorbeeld van Madiba was lichtend, ongehoord en uniek. Na 26 jaar in gevangenschap te hebben geleefd vanwege zijn sterke, maar vredelievende politieke overtuiging, en nadat hij door het verwerpelijke apartheidsregime in Zuid-Afrika bijna ter dood was veroordeeld en in plaats daarvan levenslange gevangenisstraf met dwangarbeid kreeg opgelegd, kwam hij aan het eind van zijn leven eindelijk nog vrij, en stuurde aan op vrede en verzoening met zijn voormalige vijanden, die eindelijk een beetje tot inkeer waren gekomen. Dat was en is een haast bovenmenselijke prestatie, die hem de Nobelprijs voor de Vrede opleverde (samen overigens met zijn tegenstander W.F. de Klerk). En zelden is die prijs meer terecht gegeven. Hij was 4 jaar president van Zuid-Afrika en een betere hebben ze nooit (meer) gehad.

Er werd nu maar weinig herdacht en dat betreur ik; Madiba was een uniek voorbeeld voor ons allen en verdient jaarlijks ten voorbeeld te worden gesteld aan al die ruzie makende kleinzieligen. Madiba ik mis u, laat jouw voorbeeld ons toch blijvend inspireren!