Kijken door de ogen van een ander.

Overal en iedere dag weer, ik loop rond en kijk met open blik de wereld in.
En wat ik zie, keer na keer zijn gezichten.
Iets wat zo simpel is, en mij toch altijd weer fascineerd.

Want, een gezicht is niet zomaar iets, een gezicht maakt ook een persoon.
Sommige mensen hebben een gezicht, met van die zachte randjes en goede verhoudingen, die worden dan beschouwd als knap.
Maar, voor mij heeft ieder gezicht zijn eigen schoonheid.

Ik weet dat natuurlijk sommige mensen gezegend zijn met een mooier gezicht, maar meestal stoot mij dit dan een beetje af.
Want dit soort mensen krijgen van jongs af aan hun ego gestreeld, worden knap gevonden en krijgen daarmee vaak meer voor elkaar.

Wat mij fascineerd, zijn de mensen met een gezicht wat eigenlijk Net-niet klopt.
Een grote neus, kleine oogjes of een sterke kaak, meestal wordt het niet beschouwd als Mooi, maar als je kijkt naar de uitdrukking van deze mensen, naar de harmonie tussen de verhoudingen is er vast wel wat moois.

Want die kleine ogen, kijken iedere dag mogelijk naar een atelier, wellicht is die jongedame met de grote neus wel een bekende chefkok later, en die jongen met de sterke kaak, is op moment misschien wel bezig met een onderzoek naar een oplossing voor kanker.

Maar dit wordt helaas niet direct gezien, meestal worden eerst de negatieve aspecten door de buitenwereld eruit gevist, en worden deze mensen van jongs af aan gepest of buitengesloten.
En tuurlijk, tuurlijk is het zo dat sommige mensen ook echt niet mooi zijn, maar geloof mij er in, deze mensen weten dat, deze mensen kijken ’s ochtends in de spiegel en gaan naar buiten met een slecht gevoel.

Wees dus ook lief voor deze mensen, streel hun ego ook maar een beetje, want ze knokken al vele malen harder dan je denkt, niet alleen tegen de buitenwereld, maar ook tegen zichzelf.
Want in conclusie, moet men verder leren kijken, dan andermans neus lang is!