KERST IN DE KAAP

Al vele jaren ben ik met Kerstmis niet meer in Nederland, maar in ‘De Kaap’. En dan niet de ‘kaap’ van mijn stad Rotterdam, want dat is iets heel anders. Nee, ik ben in Kaapstad in het uiterste zuid-westen van Afrika, bij Kaap de Goede Hoop, ooit het keerpunt van zeevaarders. En ik ben hier om te ontsnappen aan de natte, grijze, kille grauwheid van de doorgaans groene kerstmissen in Nederland en de daarop volgende ijzige winterperiode. In plaats daarvan geniet ik van hoog-zomer, met midden op de dag brandende, maar stralende zon, lekker zee-zwemwater, mooie bergen en fijn uitgaansleven.

Natuurlijk viert men ook hier Kerstmis. Er zijn overal avonden met ‘Christmas Carols’, uitvoeringen van Handels ‘Messiah’, diverse soorten kerstbomen zijn te koop, alle winkels en supermarkten zijn overdadig versierd met ballen en andere glitterende onzin, en overal zijn die weee Amerikaanse liedjes te horen waarin, volkomen misplaatst, rendieren, sneeuw en ‘jingle bells’ worden aangekondigd. En het wordt dus ook gevierd met cadeaus, veel eten, en familiebijeenkosten. Tegelijk is het hier ook zomer-vakantietijd met overvolle stranden, barbecues, drukke wegen en volle hotels. Maar geen vuurwerk met Oudejaar, en ook dat is letterlijk en figuurlijk een verademing.

Maar wat ze ook doen, ik kom niet in kerststemming, want zomervakantie, zonneschijn en barbecues, is niet te rijmen met mijn ingebouwde kerstgevoel. En ik vind het nog lekker ook; zelfs bevrijdend, om van die jaarlijkse verplichte nummers af te zijn. Geef mij maar snorkelen in sub-tropische waters! Als atheist heb ik sowieso al weinig met religieuze feestdagen, maar dat is Kerstmis natuurlijk nauwelijks meer.

Mijn ingebouwde kerstgevoel zou trouwens ook niet meer kloppen in Europa. Want er is geen ingetogenheid meer, het moet allemaal groot en glitter, en vooral commercieel. Het staat me eigenlijk tegen en ik keer me ervan af. Ben ik de enige? Denk het niet.

Niettemin wens ik iedereen fijne dagen, ieder op zijn eigen manier.