Een streepje mag altijd, toch?

Professioneel of privé, iedereen schrijft teksten. En dat de Nederlandse taal niet de gemakkelijkste is, weten ook wij moedertaalsprekers. Allemaal breken we weleens het hoofd over koppeltekens in samengestelde woorden – zeker als het leenwoorden betreft. Moeten er nu wel of geen streepjes in lastminuteboeking? En waar dan? Jij hebt toch Nederlands gestudeerd? Ja, begin jaren negentig. Jij bent toch journalist?
Mea culpa. Vele ploeteredities van het Groot Dictee verder zijn wij vooral sadder and wiser geworden. Wie de voorkeurspelling wil beheersen moet immers zoveel uitzonderingen kennen, dat minder dan tien fout een masochistisch ideaal blijkt.

Bovengenoemde discussie is een van de grondslagen van het onderscheid tussen de officiële spelling – te vinden in het Groene Boekje – en de alternatieve, ‘witte’ spelling, die door toonaangevende dagbladen als Volkskrant, NRC en Trouw wordt gehanteerd. En een belangrijke reden dat in het Groot Dictee nog altijd fouten worden gemaakt.
Laten we eens kijken naar onze lastminuteboeking, hier officieel gespeld. Dit woord mag volgens het Witte Boekje ook met streepjes worden geschreven, als last-minuteboeking, lastminute-boeking of last-minute-boeking.

Vast een gruwel voor de rodespellingcontrolegolfjeshaters onder ons, maar dichter gelegen bij het taalgevoel van de gemiddelde Nederlander. De vraag is of we niet nog flexibeler moeten zijn, want in het Engels – toch de dominante ‘leentaal’ van het Nederlands – worden dergelijke woorden helemaal los geschreven. Zelf geef ik daarom de voorkeur aan last minute-boeking, want het onderscheid tussen Nederlands en Engels kunnen we allemaal maken. En verder: een streepje mag altijd, als u het maar weet. En aanstaande zaterdag bij het Dictee weer helemaal vergeet. Dresscode: een bordeauxrode deux-pièces.