De nachtmerrie voor kerstmis

Met bijna een week te gaan tot de kerst van 2015, begin ik me enige zorgen te maken. Het jaarlijks theater van gespeelde vrede zal dit jaar misschien een hoogtepunt bereiken. Elk jaar eindigt hetzelfde; we doen alsof we even niet aan oorlog denken en beloven onszelf te verbeteren en toch lijkt de situatie in het jaar daarop weer een stuk te verslechteren. Uiteindelijk willen we allemaal alleen het beste voor onszelf en onze naasten, zo is het systeem nou eenmaal, of zo zijn wij mensen nou eenmaal. Wie kan nou zeggen dat hij daadwerkelijk alles aan het milieu doet? Wie van ons heeft er nou alles aangedaan om de vluchtelingen een warm welkom te heten? We willen een hoop, maar we kiezen toch voor onszelf. We gunnen anderen een hoop, maar kiezen toch voor onszelf.
Zolang we naar antwoorden blijven zoeken in programma’s als Utopia, zal er waarschijnlijk niet heel veel veranderen. De problemen zijn een stuk groter dan de politici die ze voor ons moeten oplossen. Als zelfs Lange Frans kritisch na kan denken over de politiek met zijn’Kamervragen’, dan kan de gemiddelde Nederlander dat zeker. Het zijn niet de politici die slecht zijn, het is het systeem dat faalt. Het zijn niet de bankiers die slecht zijn, het is het systeem dat faalt. Het zijn niet de soldaten die slecht zijn, het is het systeem dat faalt.
We zijn waarschijnlijk allemaal te druk om dat nu in te zien en ook ik houd me liever bezig met voetbal kijken dan de politiek in twijfel te trekken. Vergeet niet dat het plebs in de Romeinse tijd ook bezig werd gehouden met gladiatoren gevechten, zodat ze niet in opstand zouden komen. Kijk hoe dat uitpakte. Elk rijk komt ten einde en ook die van het Westen. Zolang we voor onszelf kiezen wint er niemand, laat dat de kerstgedachte zijn dit jaar.