Albert Heijn let op de ouderen

‘Hebt u een bonuskaart?’
‘Alstublieft.’
‘Zegels?’
‘Nee dank u.’
‘Bestekzegels?’
‘Nee, ik doe al vijftig jaar met hetzelfde bestek. Prima kwaliteit.’

‘Kunt u even meelopen?’
‘Waarom? Ik heb niets gestolen…’
‘Nee hoor, dat weet ik. Maar ik kreeg een seintje van de caissière. Ik ben vrijwillig hulpverlener hier.’
‘O, als u mijn tas even openhoudt dan kan ik gemakkelijker de boodschappen erin doen.’
‘Eh… nou nee, ik bied hulp aan de oudere medemens. Ik let erop dat mensen niet vereenzamen, verslonzen…’
‘O, wat heb ik daarmee te maken? Wat kijkt u trouwens naar mijn broek?’
‘De knieën van uw broek zijn doorgesleten.’
‘Ja, dat is modern, kijk maar naar de caissière: haar knieën zie je ook. Die broek heeft mij verleden week honderd euro gekost; raar dat je voor wat minder stof meer betaalt! Het lijkt wel op die karbonaden van jullie: minder vlees, maar meer bot is meer betalen. En waarom zijn die meestal per twee verpakt? Ik ben maar alleen. ’
‘Tja, in het groot is altijd goedkoper. Maar dan vriest u er toch eentje in…’
‘Ik heb geen vriezer. Wil ik niet. Als ik wil eten dan moet ik niet wachten tot de boel ontdooid is. En magnetron-rotzooi moet ik al helemaal niet. Je weet maar nooit, die straling…’

‘Maar, mijnheer, u hebt u niet eens geschoren.’
‘Klopt. Dat is ook modern: een stoppelbaardje. Kijk maar eens naar die BN’ers op tv. Scheelt ook weer geld, want scheermesjes zijn niet te betalen. Kan ik nog een kapotte broek kopen.’
‘Die BN’ers zijn toch veel jonger, mijnheer.’
‘Gaan we discrimineren?’
‘O nee, zeker niet. Wij van Albert Heijn hebben de opdracht gekregen om alert te zijn op bejaarden, sorry, ouderen, die eenzaam zijn of zich niet goed verzorgen.’
‘Een opdracht… dus niet uit uw hart?’
‘Ja, dat ook.’
‘Kunt u een traplift voor me regelen? Dan kom ik wat vaker buiten en spreek ik meer mensen.’
‘Nee, daar zijn andere instanties voor. Ik kan u wel uitnodigen voor de kerstbingo; lijkt u dat wat?’
‘Wat is de hoofdprijs?’
‘Konijn. Twee stuks als ik het goed heb.’
‘laat maar. Wat moet ik trouwens met een sushibar? Zorg liever voor versgebakken brood in plaats van die kleffe afbak-rotzooi. Maar ach, ik zal wel niet tot de belangrijkste doelgroep behoren.
Help mij liever even de boodschappen naar mijn Canta sjouwen. Prettige kerstdagen. Twee stuks natuurlijk.’