Zeg me dat het niet zo is

Vrijdagmiddag
Ah… de kaartjes voor Rod Stewart liggen in de brievenbus. Het concert in de Ziggo Dome is pas in mei volgend jaar, maar toch verheug ik me er al op.
Geen écht gezellig theater – of hoe je het ook noemen wilt – zoals Paradiso, vol met jeugdherinneringen en het ‘jaren 60-gevoel’. Een gevoel van veiligheid dat alleen doorkruist kon worden door één gevaar: drugs. Ondenkbaar dat mijn jeugdidool Rod Stewart hier zou kunnen optreden, alleen al vanwege de veiligheid.
Dure kaartjes, zoals altijd. Het voordeel is dat je over een halfjaar de kaartjes al langgeleden hebt betaald: ‘gratis’ dus, als je jezelf in de maling wilt nemen.

Vrijdagavond
De aanslag in Parijs. Journaals, extra journaals, herhalingen van journaals… Stupide vragen vanuit de studio aan correspondenten in Parijs, zoals: ‘Hoe is de sfeer daar…?’
Meningen van deskundigen, minder-deskundigen, onbekende en bekende Nederlanders.

Zaterdag tot en met dinsdag
Herhalingen van herhalingen. Kopieën van kopieën van praatprogramma’s waar je toch weer naar kijkt. Interessante mensen zoals Beatrice de Graaf, terreurexpert, zijn de moeite waard om wel naar te luisteren: reëel, deskundig en zonder haar morele mening aan ons op te dringen legt ze uit wat er onder andere aan de hand is qua voedingsbodem voor terroristen.

Woensdag
Vier vrienden – nog logischerwijs zichtbaar aangedaan – leggen uit hoe ze door dekking te zoeken, liggend onder en achter zojuist vermoorde mensen in de club waar een band in Parijs speelde, aan een kogelregen zijn ontsnapt. Een meisje werd doodgeschoten en viel op een van die jongens; de kogels konden hem hierdoor niet raken – het meisje kan hij nooit bedanken. Over mensen, lijken gekropen om zonder schoenen de uitgang te vinden…

Verdere dagen
Soms wordt een cliché o zo waar en lijkt geen cliché meer te zijn: ‘De vraag is niet of er een aanslag in Nederland komt, maar wanneer.’ Angst is het besproken thema: variërend van ‘begrijpelijk, maar je moet het niet zijn’ tot ‘het is een emotie, dat begrijp ik’.

Mei 2016
Angst zal ik niet hebben in de Ziggo Dome. Toch zal ik ongetwijfeld denken aan vrijdag 13 november 2015. Dat er niets zal gebeuren is even onzinnig als wanneer ik zeg dat ik zelf maar een bom meeneem omdat de kans minimaal is dat er twee bommen aanwezig zijn in het vak waar ik zit…

‘Zeg me dat het niet zo is. Zeg me dat het niet waar is’ – Frank Boeijen.