The Ditch

High-fivend en rijdend. Frank reed. Eerder. Frank stond buiten. Raam was open aan de bestuurder’s kant. Dean: ’Moet ik in de auto blijven?’. Frank zei van neen. En liep naar de passagier’s kant. Raam was ook open. Dean: ’Da’lijk sluit je jezelf buiten de auto. Is mij een keer gebeurd.’ Frank: ’Mij ook. Ramen zijn open. En mijn deur is open.’ Frank dacht dat Dean paniekerig was. Of niet. Dean dacht ook van niet. Deur aan Dean’s zijde was ook open. Dean bleef zitten. Dean vroeg wat de logische handelingen waren. Ze begonnen een stormloop van gedachten. Dean zat in de auto en Frank was buiten, zijn voeten in de vochtige zand. ‘Wat voor materiaal is er? Moeten we chips in het zand gooien?’ ‘Ben je gek’,dacht Frank, maar glimlachte in de nacht. ‘Moeten we water gooien, dilatantie van zand.’ ‘Zandpakking veranderen, slimme optie,’zei Frank. Er waren houten planken ter overbrugging van zand. Frank en Dean besloten dat onder de wielen te duwen voor extra tractie en om vervolgens vaart te maken. Frank begon met moeite een 2 meter lange plank te slepen over de grond. Dean zat nog. Frank vroeg vervolgens om hulp. Dean vroeg nog een keer of hij in de auto moest blijven, Frank zei nee en Dean stapte naar buiten. Geen paniek. Samen sleepten ze twee planken onder de twee achterwielen. Duwde het stevig aan, contact met de achterbanden, essentiëel voor de plan. Frank keek zoals Leonardo Mona Lisa voor het eerst zag. De vrouw niet de schilderij. Dean liep al terug. Ze gingen de auto in. Van park naar drive. Frank: ’Ok, hier gaan we, 3,2,..ik ga gewoon.’ Frank gaf gas en Dean gaf een asymmetrische glimlach in het donker. Thunderbird, genaamd Charlotte, welde op, vol gas en geluid combinerend tot vaart. V8. 4,6 liter. Achterbanden toucheerden eerst de planken, hadden grip, grond en snelheid. Auto knalde voort en weg uit the Ditch. Gejuich en geklap volgde, van Frank. Solo. Dean high-fivede Frank. Nog voor eerder. Frank:’Denk je dat je nu wel naar binnen mag?’ Dean zei niets. Bord. Eenrichtingsverkeer. Frank: ’Kan ik mijn achteruitrijvaardigheden oefenen.’ Dean: ’Alles een game.’ Een auto verkeerde zich achter Charlotte. Frank gebaarde: ‘Ga weg,Sukkel,ik wil langs.’ Hij zei dit ook. De sukkelige auto achter deed lang over straatje keren. Frank: ’Sukkel, ik kan dat in 1 keer.’ Frank en Charlotte aan de beurt. Hij deed het niet in 1 keer. The Ditch. Frank:’Daarom deed hij het niet in 1 keer.’ Dean: Wordt dit zo’n story? Frank: ‘Denk het niet.’ En Frank stapte naar buiten.