SPRUITJESLUCHT & AANRECHTSUBSIDIE

Druk politiek gehakketak in Den Haag over het uitdelen van belastinggeld. Welke groepen moeten ietsje minder, of ietsje meer bevoordeeld worden? Het verdelen van 5 miljard kan best moeilijk zijn!

Gezien de positie van het kabinet moeten meerderheden worden gezocht voor welk plan dan ook, en dus is het gekonkel niet van de lucht. De Christelijke partijen, niet tevreden met al 100 toegezegde miljoenen, willen nog meer voor de eenoudergezinnen. We noemen dat aanrechtsubsidie, te weten: geld overhevelen van hard werkende mensen naar thuisblijvende partners. Het bevoordelen dus van een verdienende kostwinner, met een partner thuis -meestal een vrouw- die het eten kookt, de boodschappen doet, voor de kinderen zorgt, en liefst daarnaast ook nog mantelzorg levert en vrijwilligerswerk doet, op kosten van de alleenstaanden en de tweeverdieners.

Mijn hemel wat een mensbeeld spreekt daar toch uit! Terugkeer van de jaren 50, met spruitjeslucht en al! Ga daarvoor dus naar CDA, SGP en CU, als vanouds bekend als het gezelschap van de mannenbroeders. Vrouwenemancipatie? Ja, wel hoor, maar dan net als in de RK Kerk: de macht voor de mannen en de vrouwen dienen. Blijkbaar hebben ze nog steeds niet in de gaten dat de tijden veranderd zijn, en dat het kostwinnersmodel totaal verouderd is. Dat is in de praktijk allang vervangen door het tweeverdieners model, voorzover mensen niet ongepartnerd door het leven gaan. Mensen moeten ook wel allebei blijven werken, al was het alleen maar om een eigentijdse leefstijl te kunnen hebben, en de hoge lasten -zoals bijvoorbeeld voor wonen- te kunnen dragen. Waarom zouden deze mensen in vredesnaam het thuisblijven van anderen moeten gaan subsidieren? Want daar komt het dus wel op neer.

Het wordt hoog tijd dat de overheid eens stopt met het zich voortdurend bemoeien met het leven van de gewone mensen, en dit te vertalen in belastingtarieven. We worden geboren als individuen, vormen gedurende ons leven allerlei soorten van allianties, maar dat gaat de overheid geen bal aan. Zij dient iedere burger gelijkelijk als individu te behandelen. Dus weg met die aanrechtsubsidies en op naar INDIVIDUELE belastingheffing!

Ja maar, en al die zorgtaken dan?
Als we nu eens eindelijk de standaard-werkweek zouden vaststellen op 4 dagen per week, dan krijgt IEDEREEN er tijd voor om zijn steentje bij te dragen. Gaan we minder gestresst leven, en komt er werk vrij voor de mensen die nu nog ongewild werkloos thuis zitten, kortom: win-win.