Rutte en zijn Minions

Sinds kort ligt de film de Minions in de winkel.
U weet wel die grappige gele wezentjes die handlanger worden van de kwaadaardige Gru.
In deze film gaat men terug naar de tijd voordat ze handlanger zijn geworden.
Je ziet deze onhandige gele wezentjes in de eerste vijf minuten van de film iedere keer hun baas om zeep helpen.
De eerste kennismaking met deze wezentjes was in de film de verschrikkelijke ikke. Later verscheen er nog een tweede deel en uiteindelijk dus hun eigen film.

Vanmorgen kwam ik tot de conclusie dat ons kabinet kan worden vergeleken met de personages uit deze films.
Misschien zijn de bedenkers van de film wel geïnspireerd door ons kaaskoppen.
Vandaar de gele kleur van deze wezentjes.

De hoofdrol Gru wordt uiteraard gespeeld door onze premier Mark Rutte.
Hij is de verschrikkelijke ikke.
Een personage die vrijgezel is en er op kickt om andere mensen het leven zuur te maken. Aan de buitenkant ziet hij er helemaal niet zo kwaadaardig uit, maar schijn bedriegt. Je krijgt een soort haat liefde gevoel voor hem.

Zijn kabinet zijn de Minions.
Ze volgen hun baas, maken ruzie en voeren al het vuile werk uit.
Hun krijgen alle klappen te verduren.
Hij is continu aan het bedenken wat voor kwaads hij de mensheid nog meer aan kan doen.

De Minions lijken lieve onschuldige wezens, maar dat is allemaal schijn.
Het zijn uiteindelijk de handlangers van Gru en die is de duivel zelf.
Ook hebben ze hun eigen wijze van communiceren.
Er gaat ook vaak iets mis, omdat ze niet goed communiceren.
Heel herkenbaar met ons kabinet.
Hun taaltje is een gebrabbel met af en toe wat verstaanbare woorden er tussen.
Zegt u nu zelf, dat taaltje van ons kabinet kunt u toch ook niet verstaan?
Al dat gezwets dat onze ministers uitkramen.
Dat irritante nummer van Pharell (happy) komt uit één van deze eerdere films.
Het lied is Mark Rutte op het lijf geschreven. In het begin is hij nog wel leuk, maar inmiddels knap irritant. Het blijft in je hooft zitten.
Je komt er maar moeilijk vanaf.