Run For Kindness

Als je voor de eerste keer met de trein reist, moet je één ding onthouden: vergeet alle normen en waarden van je ouders, de wijsheden van je opa en oma en het principe dat je graag aardig gevonden wil worden. In de trein gelden er andere regels: in de trein draait alles om jou.
Als jij midden op de roltrap wilt gaan staan, dan doe je dat. Als jij de laatste Metro wilt pakken, dan doe je dat. Als jij keihard muziek wilt luisteren, dan doe je dat. En als jij wilt bellen, eten of kletsen in de trein, dan doe je dat. Ook als de rest kan meegenieten. Ook als je in de stiltecoupé zit.
Maar als anderen dit gedrag vertonen, doe dan vooral geen moeite om je irritaties te verbergen. Nee, dat is nergens voor nodig. Zucht maar eens lekker hard, rol met je ogen en kijk geërgerd naar de dader.

Dit zijn de regels in de trein. Zie het als een ongeschreven wet: misschien staat het niet zwart op wit, maar iedereen weet dat het zo werkt en iedereen doet het.

Behalve als er iemand haast heeft. Dan gelden deze regels niet.
Nee. Als er iemand het station in rent, dan laat je diegene voorgaan met inchecken.
Als er iemand een perron op komt gesneld, dan ga je aan de kant en rechts op de roltrap staan.
Als je staat te wachten om een trein in te stappen, maar je ziet voor de deur iemand met paniek in z’n ogen, dan laat je diegene eerst uitstappen. En als je iemand wanhopig naar de borden ziet kijken, om te checken of zijn trein vertraging heeft of niet rijdt, dan loop je gewoon om deze persoon heen. Ook al staat hij midden in de gang. Ook al veroorzaakt hij een grote file.

Maar het blijft niet bij sympathiek gedrag. Nee, de regel gaat zelfs verder. Mensen die haast hebben laat je namelijk niet zomaar voor gaan, nee, dat doe je met iets wat je normaal gesproken nooit doet in de trein. Dat doe je met een lach. Een glimlach, als blijk van herkenning. Alsof je wilt zeggen: “I have been there”. Een blik van medeleven, omdat je weet dat de persoon in kwestie het al moeilijk genoeg heeft.

Dus misschien is het een idee dat we alleen nog verkorte treinen in zetten. Dat de technische dienst wat minder hun best doet om storingen te voorkomen en dat we bladeren op het spoor laten liggen. Dat we massaal wat langzamer in- en uitstappen en dat we gezellig praatjes gaan maken met de conducteurs op de perrons. Zodat we meer vertraging en uitgevallen treinen zullen krijgen. Zodat we allemaal haast hebben. Want geloof me, daar wordt de wereld echt een stukje beter en aardiger van!