Recensie ergernis
Een grote ergernis na een concertbezoek is het zoeken naar recensies in landelijke dagbladen. Je leest nooit het concert terug waar je bent geweest en vaak is het concert ook veel slechter dan wat je beleefd hebt. Een grote ergernis maar vreemd genoeg blijf je het altijd doen.
Vorige week ben ik naar Editors geweest en uiteraard zocht ik naar recensies. Ik vond er twee waaronder een ultra zure in de Volkskrant.
Die krant presteert het telkens weer om de grootste chagrijn van de redactie naar een concert te sturen, waarschijnlijk met de boodschap om alles werkelijk finaal de bodem in te schrijven want alleen dan is een recensie goed….
“Welke afslag denkt Editors in godsnaam te hebben genomen?” Dat is de kop van het stukje wat op de internetpagina van de krant is te lezen. De man in kwestie, Robert van Gijssel, zwijmelt nog bij de band Editors zoals deze was in 2005. Nou heb ik een boodschap voor Robert van Gijssel, het is inmiddels 2015 geworden en de wereld is veranderd, geluiden zijn veranderd en bands zijn veranderd. Of je het nu wil of niet.
De kop doet een narcistisch trekje bij de schrijver vermoeden. Alsof hij kan bepalen wat goed is voor een band, hoe een band moet klinken. Volgens mij bepaalt een band dat zelf en het publiek bepaalt dat met de voeten, die lopen weg of die springen. In Amsterdam werd er gesprongen en niet alleen op het oude , bij mijnheer van Gijssel geliefde, werk (Munich) maar ook op het door van Gijssel verafschuwde semi-nieuwe (Papillon) en het door Robert verachtte nieuwste werk als Marching Orders.
Van Gijssel steekt zijn voorkeur voor gitaren niet onder stoelen of banken. Zonder gitaar is het blijkbaar geen muziek. Een zeer afgezaagd pleidooi, en niet meer dan dat, dat al jaren geleden is gelogenstraft door Depeche Mode, BranVan3000 en nu dus door Editors.
Het akoestische Smokers Outside the Hospital Doors vond Robert dan wel weer goed maar het kon de avond niet redden. Die van Robert dan. Het kon de avond van het publiek ook niet redden. Er was namelijk niets dat gered hoefde worden….
Welke afslag heeft Robert van Gijssel genomen? Waarschijnlijk die naar een sfeerloos wegrestaurant waar hij jaren is blijven hangen, luisterend naar z’n muziekcollectie uit het begin van deze eeuw, denkende dat de rest van de wereld ook stil is blijven staan…