Over vrijwilligerswerk

Als ik mensen vertel over het vrijwilligerswerk dat ik bijvoorbeeld de week daarvoor of in het weekend heb gedaan, volgt vaak het volgende gesprek :

“Oké leuk, en hoeveel geld krijg je daar dan voor?”
“Niks, ik krijg er geen geld voor” antwoord ik.
“Oh” zegt mijn gesprekspartner dan, “dus je krijgt er helemaal niks voor?!”

Op dat moment moet ik vaak lachen. Want die vraag krijg ik dus wel vaker, en dan antwoord ik vol overtuiging: “Jawel hoor, dat krijg ik wel”
En de verwondering is altijd weer van de gezichten af te lezen, terwijl er wordt geantwoord: “Ja maar, huh, je krijgt toch geen geld? Dat zei je net toch?!”

"Ja, dat zei ik inderdaad. Ik krijg er ook geen geld voor. Wat ik er wel voor krijg? Een hoop lachende kinderen, blije gezichten, gezelligheid en dat geeft me voldoening. Wanneer je al die blije gezichten ziet, en je weet dat je daar aan hebt bijgedragen, dan krijg je vanzelf ook die lach op je gezicht. En die lach op je gezicht maakt gelukkig. Gelukkiger dan het jurkje dat ik anders misschien had kunnen kopen".

Met die woorden staat mijn mini betoog dan ook vaak als een huis, een boel verbazende gezichten achterlatend. De meeste ‘gesprekspartners’ begrijpen me daarna wel, een handjevol niet.

Als je me niet begrijpt dan raad ik je van harte aan het eens te proberen, al is het maar voor een dag. Het voelt namelijk fantastisch om iets te doen voor een ander. In plaats van je succes te wensen met werken, kan ik dan zeggen: veel plezier!

Jammer dat de wereld zoveel om geld is gaan draaien dat iets doen voor een ander niet meer tot de standaard behoort. Het zou toch mooi zijn als de vraag niet zou zijn : ”Hoeveel krijg je ervoor?” maar ”Hoeveel mensen heb je blij gemaakt?”. Ik vind dat we daar best eens wat vaker bij stil mogen staan.