Onze virtuele samenleving

Terwijl ik wakker word, ondersteund door een grote kop koffie, lees ik de nieuwste berichten op Facebook. Dat is altijd weer enorm spannend en vandaag zijn mijn verwachtingen wederom hoog. Ik start het avontuur met een super schattig dierenfilmpje. Daarna verreik ik mijn leven met wat rake quotes. Jessie heeft sinds kwart over negen jl. een relatie met Michael en aan het aantal ‘Likes’ te zien zijn ze nu al hét koppel van volgend jaar. Saar daarentegen is helaas weer vrijgezel. Zo’n 35 reacties geven aan hoe iedereen met haar meeleeft. Op je digitale vrienden kan je bouwen. Ik scrol verder en kom de spraakmakende naamtest tegen. Met één druk op de knop, kom ik erachter dat ik op mijn 55e zwanger word. Een andere test vertelt me dat mijn moeder stiekem verliefd op mij is. Heftig.

Na wat afbeeldingen van over de hele wereld, de één nog geestiger dan de ander, stuit ik op een vrij hysterisch filmpje. Hordes vrouwen, en een enkele man, rennen als gestoorden door een winkel. Met veel gegil en een “Oh my God” hier en daar worden alle rekken in sneltreinvaart leeggeplukt. Wauw. Jammer dat ik dit even heb gemist. Ik had graag mijn leven gegeven voor een T-shirt van het Franse modehuis Balmain. Vol verbazing kijk ik het filmpje nog een keer. Het is eigenlijk heel grappig en mijn ochtendhumeur verdwijnt als bevroren waterdamp voor de zon. Het contrast met het volgende filmpje is groot. Te groot. Voordat ik zie hoe twee jongens een meisje een schop verkopen, klik ik op ‘Bericht verbergen’. Ik hou het graag gewoon gezellig.

Er volgt een reeks pagina’s die door mijn vrienden geliket zijn en mijn buurvrouw meldt tussen alle bedrijven door dat zij op zoek is naar witte chocolade kruidnoten. Delen mag! Nou, dat laat ik me natuurlijk geen tweede keer zeggen. Delen die handel. Help de medemens. Na deze goede daad lees ik een bericht van ‘De Speld’. Er zit iemand tussen de reacties die het sarcasme niet meekrijgt en zeer verontwaardigd reageert. Dit is het absolute hoogtepunt. Nu moet ik stoppen maar mijn duim lijkt een eigen leven te leiden. Hij scrolt maar door. De gek. Er verschijnt een melding dat ik vandaag 7 evenementen gepland heb en van schrik sluit ik de app. Bezig wijffie ben ik ook. Het was weer een enerverende Facebook-sessie en ik ben helemaal klaar voor de dag. Maar eerst nog even mijn moeder bellen, zij heeft me wat uit te leggen.