Maria Goos is authentiek

Het voormalig soapsterretje Lieke van Lexmond zit bij Humberto Tan aan tafel. Ze doet een soort potsierlijke, geblindeerde, duikbril op. Naast haar zitten twee blinden. Andere gasten aan tafel doen ook zo’n bril op omdat zij zich kennelijk daartoe verplicht voelen…
Humberto is enthousiast en toont een fragment van het programma waarin Lieke en de blinden de Kilimanjaro beklimmen; Lieke heeft haar duikbril op om te ervaren wat blinden ervaren, wat natuurlijk nooit kan. Helemaal niet als het een blinde betreft die nooit heeft kunnen zien: hoe kan je in dat geval uitleggen wat zien is? Hoe prachtig het uitzicht op die berg is…?
Na Johnny de Mol en Chris Zegers, die een programma maken over mensen met het syndroom van Down (veelal geënsceneerd), opnieuw een programma dat nergens toe bijdraagt: de blinden blijven blind ondanks de hoge kijkcijfers. Het mooie landschap is helaas niet aan hen besteed in tegenstelling tot Lieke, die haar duikbril af kan zetten.

Wat een verademing om even later Maria Goos, een briljant scenarioschrijfster en buurtgenoot, aan tafel te zien en vooral te horen bij Jeroen Pauw. De door haar geschreven serie ‘Volgens Robert’, krijgt een vervolg in ‘Volgens Jacqueline’. De serie gaat over de doorgedraaide, egocentrische huisarts Robert die zijn vrouw verlaat met alle verwikkelingen van dien.
Saillant detail is dat Robert wordt gespeeld door de man van Maria, die haar verlaten heeft. Is het dan niet zo dat Maria over de rug van haar eigen ellende, deze serie op maat van haar ex-man schrijft? Nee! Maria laat zonder exhibitionisme zien wat er in het leven kan gebeuren…
Ze doet dit bovendien op humoristische wijze. Aan haar ogen is te zien dat ze het er moeilijk mee heeft. Ondanks dat gaat ze toch verder met het schrijven voor een man – de vader van haar kinderen – die van haar heeft gehouden, maar toch afscheid heeft genomen: bikkelhard. Voor dit en haar vakmanschap kan je alleen maar veel respect hebben.
Ik weet niet of zij de serie vanuit een voorgevoel heeft geschreven. Ik weet wel dat het een serie is voor liefhebbers. En kijkcijfers van minder belang zijn. Dit geeft op duidelijke wijze het bestaansrecht van de publieke omroep weer. Ik hoop dat schrijvers zoals Maria tot in lengte van dagen zulke mooie series zullen maken. En dat zonder vals sentiment of een attribuut zoals een duikbril, maar vanuit authenticiteit en met écht gevoel.