Kraken of breken?

Sydney, 14 November 2015,

Vanochtend werd ik in Sydney wakker met het deprimerende nieuws uit Parijs. Met het lokale schietincident van nog geen jaar geleden vers in het geheugen, weten ook de inwoners van Sydney hoe het is om fysiek en mentaal te worden gegijzeld. Maar gisteren was Parijs opnieuw het epicentrum van een nieuwe aanslag op de vrije wereld.

Zelfs aan de andere kant van de Aarde krijg ik tijdens mijn ontbijt kippenvel bij de gedachte hoe groot de angst aldaar op dit moment zou zijn. Ondertussen melden enkele vrienden die op dit moment in Parijs zijn via de sociale media dat ze in orde zijn en slapen mijn familie en vrienden veilig in hun comfortabele bed in Amsterdam. Voor nu althans.

Ik wil niet profetisch klinken, maar de vraag dringt zich op wanneer Amsterdam aan de beurt zal zijn. Als een toonbeeld van de vrije wereld is ook onze hoofdstad kwetsbaar voor angst en haat. Maar moet dat ons ervan om naar het theater te gaan? Of naar het café? Vluchtelingen aanzien voor Trojaanse paarden die zich manifesteren zodra ze door de poort naar binnen zijn gekomen?

Ik weiger te zwichten voor angst en haat. Hoewel ik bang ben dat de basis van onze vrije wereld zal kraken onder de druk van deze fundamentalistische moordenaars, hoop ik dat het ons niet zal breken. Als ik morgen word opgeblazen door deze of gene die onze wereld eigenhandig willen slopen, dan ben ik dat liever in mijn eigen harnas dan uitgekleed. #prayforparis

Nick van Rijn, 25 jaar.