KIJK – & LUISTERGELD

Staatssecretaris Sanders is vaak in het nieuws vanwege zijn omroepbeleid. Hij heeft er kritiek op dat de omroepen "met belastingeld" bepaalde programma’s maken, die hem niet bevallen. En verder bemoeit hij zich ook intensief met de omroeporganisaties, want die kosten wederom teveel "belastinggeld". En nu bemoeit de politiek zich zelfs met de al of niet uitzending van ‘Sesamstraat’ via een publiek omroepkanaal.

Vergeten lijkt de geschiedenis. Vroeger werd radio en tv (mede) betaald uit de door iedere bezitter van een radio- en/of tv toestel te betalen ‘kijk- en luistergeld’, een soort omroepbelasting dus, later ook ‘omroepbijdrage’ genoemd. Er was zelfs een compleet opgetuigde organisatie (Dienst Omroepbijdragen) voor de inning, en er was een controledienst die op stap was of er wellicht niet ‘zwart’ gekeken of geluisterd werd. Net zoals bij de hondenbelasting dus.

Op zeker moment bedacht de politiek dat het efficienter zou zijn om de inning van de omroepbijdrage via de Belastingdienst te laten lopen. Er kon dan een hele dienst worden opgeheven. Op zich is dat natuurlijk geen dom idee, en na het nodige politieke gehakketak werd aldus besloten. Maar de uitdrukkelijke voorwaarde bij de verandering was dat met de hand op het hart beloofd werd dat de regering en/of de politiek zich niet zou gaan bemoeien met de inhoud van de programma’s.

En wat zien we dus nu, naarmate het langer geleden is dat de ‘Dienst Omroepbijdragen’ (in 2000) werd opgeheven? Toenemende overheidsbemoeienis met de inhoud van de programma’s. Staatssecretaris Sanders laat zich daar voortdurend heel specifiek over uit. Van de eens gegeven belofte, komt dus steeds minder terecht, omdat we nu eenmaal voorzien zijn van een kort geheugen. En de staatssecretaris wordt ook maar niet teruggefloten door de politiek.

Nou beweer ik niet dat organisatie van publieke omroep vanuit Hilversum niet verbeterd kan of mag worden, en dat gebeurt ook. Maar regering en politiek: blijf met je vingers van de inhoud van de programma’s af. Dus ook de discussie over ‘Sesamstraat’ hoort helemaal niet thuis in de politiek. De mensen die ‘Sesamstraat’ willen behouden op het open net, moeten hun pijlen richten op de omroeporganisatie.

Tegelijk geeft staatssecretaris Sanders goed aan wat de waarde is van beloften in de politiek. Scheten in een netje!