HONDERD FEESTJES

De grote tafel midden in de huiskamer ging aan de kant en er werd een zo groot mogelijke kring van stoelen gevormd. Ik mocht op elk van de kleine tafeltjes een glas vullen met sigaren en sigaretten. Alle ooms rookten er op zo’n verjaardag lekker op los. Sommige tantes ook trouwens. Je wist zeker dat iedereen zou komen en je verheugde je al weer op een nieuwe boerenmop van ome Willem of een act in namaak-Russisch van ome Jan.

Kom daar nu nog eens om. Al in geen tientallen jaren is het denkbaar om de vier drukke broertjes Blonk op je verjaardag bij elkaar te krijgen. Dan gooi je het maar over een andere boeg. Zo nodigde ik op mijn verjaardag eens een stuk of wat vriendinnen en vrienden, niet vies van muziek, uit en trakteerde ze op een uitvoering van Händel’s Messiah. Een uitvoering op semiprofessioneel niveau op loopafstand van mijn huis, waar diverse bekenden aan meededen. Voor de duidelijkheid: ik zong of speelde zelf niet, het was zelfs de eerste keer dat ik het complete meesterwerk zou gaan hóren.

Een prima concert, vonden mijn dankbare gasten, maar mijn eigen reactie was niet zo positief. Existentieel betrokken bij het verstaan van teksten tegen de achtergrond van hun ontstaan, vond ik dat Händel datgene vertoonde maar ‘graaigedrag’. Je steekt als Grand seigneur vijftig keer je hand in de grote grabbelton die Bijbel heet. Dan zet je die mooie teksten in de gangbare volgorde volgens de heersende theologie en je hebt een Sacred Oratorio. Ja, zo kan ik het ook…

Vijfentwintig jaar later kwam ik de dirigente van die uitvoering opnieuw tegen. Zij kwam met belangstelling naar een concert van mij luisteren. Gelukkig was ze erg positief en in een gezellig café vertelde ik na een stevig biertje over mijn bezoek aan haar uitvoering van toen.
Ik biechtte ook mijn zuinige reactie op. Ze begreep er helemaal niks van. “De Messiah, dat is toch gewoon 100 feestjes achter elkaar?“ Tja, zo kun je het ook bekijken.
De Messiah als één groot feest. Nu dirigeer ik hem zelf. Komend weekend in Woerden en Rotterdam.
Willem Blonk, dirigent