HET WITTE PRIVILEGE

Er is een ontdekking gedaan en het wordt ‘white privilege’ genoemd. Witte mensen zouden in hun gemengde samenlevingen ongewild en onwetend allerlei voordelen hebben en halen uit het enkele feit dat ze wit zijn. De mensen met een wat donkerder huid, die hiermee komen, kunnen met deze vaststelling best wel eens gelijk hebben. Wij mensen reageren nu eenmaal nog steeds tamelijk primitief op onze dierlijke instincten. Goed dus dat dit wordt aangekaart, en zo kunnen we er eens goed naar kijken, en in een leerproces proberen het recht te zetten.

Maar het omgekeerde komt natuurlijk ook voor. Persoonlijk krijg ik bijvoorbeeld in het openbaar vervoer, dat ik als witte senior autochtoon deel met vele andere kleuren en afkomsten, steeds meer het gevoel dat ik bekeken word met het vooroordeel: dat zal wel weer zo’n discriminerende Wilders’ aanhanger zijn die ons liever ziet gaan dan komen. Terwijl ik juist probeer positief te leven met al die sociale veranderingen die de laatste decennia over ons heen gekomen zijn. Maar ja dat zie je natuurlijk niet aan mijn snoet. Dit komt er nu van als we voortdurend groepen tegen elkaar opzetten.

Ik kom nogal eens in Afrika en ook daar is het wit zijn vaak bepaald geen voordeel. Je hoort ze bijna denken: ha, daar is weer zo’n witte, wandelende portemonnee met creditcard, dus die gaat de hoofdprijs betalen. In sommige landen zie je zelfs doodleuk op (bijvoorbeeld) de balie van een hotel een bordje staan: lokalen betalen zoveel en buitenlanders het dubbele. Zelfs de overheden doen eraan mee: bij musea, natuurparken en andere attracties worden de witten gewoon hoger aangeslagen dan de anderen. Ik voel me dan bepaald niet wit gepriviligeerd, maar wel gediscrimineerd!

Kom op mensen laten we aan die onzin een einde maken en elkaar als gelijkwaardige mensen zien, beschouwen, en vooral behandelen.