Halleluja voor het wij-denken

Oké, na een ietwat verhitte discussie onder een artikel over het drama in Parijs wil ik toch even mijn mening kwijt over een topic waar menig man zijn (schrijvende) vingers niet meer aan durft te branden namelijk: Het geloof. Allereerst wil ik mijn respect uitdrukken naar alle mogelijke geloofsovertuigingen. Ik ben ervan overtuigd dat mensen een religie aanhangen met de intentie een goed mens te zijn, daar kan ik alleen maar respect voor hebben.

De valkkuil die ik bij het aanhangen van een geloof zie is het onderscheid dat er wordt gemaakt tussen mensen. Bij een religie wordt er in een heilig schrift onder andere uitgedrukt aan welke regels men zich moet houden om een goed en evenwichtig mens te zijn. Daar gaat het naar mijn idee mis. Ik geloof namelijk niet dat er zoiets bestaat als een slecht mens.

Ik heb als mens keuzes gemaakt waarvan ik geloof dat ze goed zijn. Hier door vind ik in sommige gevallen dat mijn keuzes beter waren dan die van anderen. Er zijn genoeg mensen waarvan ik de keuzes die ze gemaakt hebben nooit zal snappen. Dit betekent echter niet dat deze mensen minder waard zijn of geen medeleven verdienen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen het goede in zich heeft en dat ervaring en kansen bepalen hoe iemand zich ontwikkeld. Iedereen probeert op zijn of haar manier het juiste te doen. Je kan keuzes van mensen afkeuren, maar keur de mens zelf nooit af.

Zodra je oog verliest voor de menselijkheid die iedereen, zonder uitzondering, in zich draagt creëer je een plek voor haat, argwaan en discriminatie. Helaas merk ik dat het nog steeds voortkomt dat mensen onderscheid maken tussen wel of niet gelovigen of tussen gelovigen van verschillende stromingen. Mocht je toch het idee hebben dat er wel degelijk onderscheid in mensen zit, of je nou gelooft of niet, dan wil ik je graag op het hart drukken hier eens over na te denken. De wereld zou namelijk een stuk vreedzamer zijn als we stoppen met het ‘wij’ en ‘zij’ denken en we in gaan zien dat we uiteindelijk allemaal alleen maar gelukkig willen zijn en het goede willen doen. Zo ontstaat er een ‘wij’ en mag de ‘zij’ verdwijnen.