Filter

Mijn Facebook Timeline kleurde blauw-wit-rood afgelopen weekend. Net zoals waarschijnlijk de jouwe dat deed. Het is iets heel moois. Miljoenen mensen laten door het filter over hun profielfoto zien dat ze meeleven en rouwen om de gebeurtenissen op 13 november in Parijs.

Mijn muis zweefde ook enkele seconden over de knop waarnaast stond: ‘wijzig je profielfoto om Frankrijk en de Parijzenaren te steunen’. Ik twijfelde maar besloot het niet te doen. Ik had de filmpjes bekeken, de artikelen gelezen. Alles met een knoop in mijn maag en soms tranen in de ogen. Maar ik wist dat ik me een hypocriet zou voelen wanneer mijn gezicht plots in drie kleuren op het beeldscherm zou verschijnen.

Ik vroeg mezelf waarom. Het is toch gek dat een symbool van medeleven, liefde en van hoop dat gevoel bij mij opwekt?

Elke dag sterven er mensen in de naam van terrorisme. Ik zie het voorbijkomen op mijn Social media. Telkens wanneer de berichten verschijnen kijk ik maar zie ik niet echt. Bovendien kijk ik maar een fractie want ik heb het veel te druk met andere dingen. Ik leef mijn vrolijke, onbezorgde leven en wil niet om 3 uur ‘s middags terwijl ik tijdens de pauze mijn koffie drink, kijken en ècht zien. En ik verander daardoor mijn foto niet in een Syrische, Chinese, Keniaanse of andere vlag.

Moet terreur zo dichtbij komen als zes uur rijden voordat ik durf te voelen? Voordat ik kan beseffen hoe echt, hoe verschrikkelijk ècht dat bloed glanst wanneer het over de straten stroomt?

Ik wil helemaal niet over een profielfoto nadenken. Misschien durf ik nog steeds wel niet echt over dit alles na te denken, omdat het simpelweg te pijnlijk is.

Ik wil nadenken over hoe ik kan helpen, hoe we dit kunnen voorkomen.
De wereld is aan het veranderen.
De wereld verandert natuurlijk altijd maar volgens mij nu iets meer, en merkbaarder voor ons, dan normaal.

Het veranderen van een profielfoto van miljoenen mensen is iets bijzonders, het is iets positiefs, het zet mensen aan het denken. Ik steun daarom ook iedereen die dit heeft gedaan uit medeleven en rouw.

Maar ik veranderde niet mijn profielfoto. Ik heb mezelf net opgegeven als voorleesvrijwilliger voor gezinnen die de Nederlandse taal niet goed beheersen. Omdat ik geloof dat integratie en begrip de grondbeginselen zijn voor het stoppen van terreur. Omdat ik, een Nederlands studentje, hopelijk dan gezinnen meer kan betrekken in de maatschappij. Omdat ik hoop dat deze actie meer teweeg zal brengen dan een filter voor mijn gezicht.