EVERZWIJN

Het was maar een klein berichtje in het nieuws. De ‘Eurostar’ hoge-snelheidslijn van Londen naar Parijs kwam, -net aangekomen op Franse bodem- tot stilstand wegens een aanrijding met een everzwijn. Daar zal wel niet veel meer van overgebleven zijn dan gehakt, want de trein reed 300 km per uur. De trein raakte kapot en moest worden weggesleept. De meer dan 300 passagiers moesten wachten op een andere trein, en die hele operatie was zo ingewikkeld dat het 6 uur in beslag nam. De passagiers kwamen dus met een vertraging van 6 uur aan op de eindbestemming. Heel het raderwerk staat stil als slechts 1 everzwijn dat wil! (vrij naar Albert Hahn).

Het navrante hierbij is dat als u ooit met die trein gereden heeft, dan weet u hoezeer de omgeving van de in- en uitgang van de Kanaaltunnel zijn beveiligd met hoge hekken en andere versperringen, en hoezeer het onmogelijk lijkt daar illegaal doorheen te dringen. Op mij maakt het, comfortabel gezeten, altijd een zeer lugubere indruk, vooral bij nacht, en doet het me denken aan de grensovergangen van destijds tussen Oost- en West Europa. Het is natuurlijk vooral ook bedoeld om illegale immigratie naar Engeland te voorkomen, en daardoor hopen de vluchtelingen zich op in Calais. Voor hen zijn al die hekwerken een bijna niet te nemen hindernis. Maar een simpel everzwijn slaagt erin om wel binnen te komen, hetgeen aantoont dat hoe hoog en meervoudig de versperringen ook zijn, 100% ondoordringbaarheid is niet te bereiken. De Berlijnse muur van destijds heeft dat ook al aangetoond.

Een en ander geeft te denken voor de mogelijkheden om Europa af te sluiten voor illegale immigratie: vergeet het maar dat het oprichten van hekken, barrieres over honderden kilometers ooit kan voorkomen dat levende wezens er toch doorheen dringen. Everzwijnen, wolven en zeker mensen zullen er altijd in slagen een weg erdoor heen te vinden.