De normen en waarden van Geert Wilders!

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het nieuws pas zaterdag heb vernomen. Meestal kijk ik ‘s avonds voor het slapen gaan nog even naar het journaal. Toevallig kwam daar juist afgelopen vrijdag echter niets van terecht. Zo kon het dus gebeuren dat ik zaterdagochtend nietsvermoedend werd geconfronteerd met de vreselijke situatie in Parijs.

Normaal gesproken ben ik niet iemand die het wereldnieuws op de voet volgt. Toch heeft de wanstaltige toestand in Parijs nu mijn onverdeelde aandacht. Ik ben bewegingloos voor de televisie blijven zitten en heb urenlang alle informatie in me opgenomen. Het meest opvallende daarbij was voor mij de toespraak van onze minister president.

Een echte fan van Mark Rutte ben ik zeker niet. Voor mij komt het altijd over alsof hij ons niet de hele waarheid verteld. Alsof hij een soort dubbele agenda heeft. Deze keer is dat echter anders. Mark is namelijk boos! Heel erg boos! In duidelijke bewoordingen heeft hij de oorlog verklaard aan alle barbaren en griezels die verantwoordelijk zijn voor de slachtpartij in de Franse hoofdstad. En deze keer ben ik het helemaal met hem eens!

Uiteraard is er ook één man die een geheel andere mening is toegedaan. Iemand met een ongezouten mening. Een mening die hij bovendien niet onder stoelen of banken steekt. We hebben het hier natuurlijk over niemand minder dan Geert Wilders.

Ook de PVV is verre van mijn favoriete politieke partij. Maar misschien heeft ook Geert deze keer wel eens gelijk. Misschien moeten we inderdaad onze grenzen wel sluiten en zo ons eigen land beschermen tegen vergelijkbare gruwelijkheden. Maar Geert, alsjeblieft! Kon het nou echt niet anders? Was het echt nodig om direct onze regering ter verantwoording te roepen? Kon je het niet laten om meteen een negatieve houding aan te nemen tegen de maatregelen van onze overheid?

Is het nooit bij je opgekomen dat er bij deze laffe aanslag 129 mensen zijn omgekomen? Mensen met familie, vrienden en kennissen. Intens verdrietige nabestaanden die recht hebben op iedere vorm van steun. Ook van jou! Was een korte tweet met daarin je oprechte deelneming aan de overledenen daarom misschien niet op zijn plaats geweest?

Middels deze column wil ik je vragen eens na te denken over de manier waarop je jezelf presenteert aan het volk. Naar mijn idee ga je namelijk ver voorbij aan de normen en waarden die we in Nederland zo belangrijk vinden. En zijn die normen en waarden nu juist niet hetgeen waar we op dit moment de meeste behoefte aan hebben?