De bloemetjesjas en het Kipling aapje

Reizen met de trein vind ik leuk omdat je lekker mensen kunt kijken. De mensen in mijn omgeving typeren me wel eens als ‘super nieuwsgierig’. Door die nieuwsgierigheid heb ik er een handje van om de gesprekken van mijn medereizigers af te luisteren. Ik weet echt wel dat je mensen niet hoort af te luisteren, maar toch doe ik het.

Terwijl de trein stilstaat op één of ander stationnetje in the middle of nowhere, stappen er wat mensen in. Voor het geval dat iemand vraagt of hij/zij naast me mag zitten haal ik één van mijn oordopjes uit mijn oren. Twee dames lopen de coupe waarin ik zit binnen. Ik schat ze eind 20, begin 30. De ene draagt een bloemetjesjas en houdt een oude Nokia telefoon in haar hand. De ander heeft een roze Kipling schoudertas met een aapje eraan. Het aapje schudt heen en weer terwijl de mevrouw door de coupe loopt. Ze nemen plaats in de vierzits tegenover mij. We wensen elkaar een goede morgen en ik stop het oordopje terug in mijn oor.

Het Twentse landschap flitst aan me voorbij. Met een scheef oog kijk ik naar de dames tegenover me. Het lijkt alsof ze een heel interessant gesprek hebben. Ik vang de woorden date, geweldig en soulmates op. De vrouw met de bloemetjesjas is zachtjes aan het vertellen over haar date. Mijn nieuwsgierigheid is intussen gewekt. Terwijl ik uit het raam kijk haal ik het oordopje uit mijn linkeroor zodat ik het gesprek iets beter kan volgen. Ik probeer dat heel onopvallend te doen, wat waarschijnlijk niet lukt. Het is lastig om het gesprek te volgen omdat de mevrouw zacht praat. Ik zet mijn muziek daarom uit. Na een tijdje luisteren kom ik er achter hoe haar date heet. Laten we hem Tim noemen. Ik weet ook hoe hij eruit ziet, waar hij woont en hoe lang ze met elkaar hebben gepraat.
Na een paar haltes staan beide dames op om uit te stappen. Ik zie dat de mevrouw met de aapjestas haar OV-chipkaart vergeet mee te nemen. Ik spreek haar aan: ‘Mevrouw, je vergeet je kaart’. De vrouw bedankt me en loopt op een drafje naar de deur. Ik gniffel even om het slingerende aapje. Als de trein weer verder rijdt druk ik mijn muziek weer aan. Mensen die hun hele levensverhaal vertellen in de trein.. Ik vind het zo vermakelijk!