verveel jij je nog wel eens?

In ons drukke leven is tegenwoordig weinig tijd meer om ons te vervelen. Dat klinkt in eerste instantie niet als een straf. Vervelen is tenslotte ook “vervelend”. De meeste van ons werken of studeren fulltime, sporten en hebben daarnaast elke seconde van de dag gevuld met socializen. Met smartphones, games, sociale media en Netflix is er eigenlijk geen moment meer dat we even niets om handen hebben.

Vijftien jaar geleden lag ik als kind weleens op de bank verdrietig naar de regen op het raam te kijken, omdat ik dan niet kon buitenspelen. Zelf was ik niet een kind dat van lezen hield maar bij echte verveling dan begon ik nog wel is aan een boek en het meeslepende verhaal dwong het me dan uit te lezen. Ook bewoog het je tot creativiteit. Tekenen of nieuwe spelletjes die spontaan ontstonden omdat je uit verveling zat te kutten met een geodriehoek en een elastiekje. Wat vaker dan niet resulteerde in een huilend zusje en een preek over “hoe ze wel een oog had kunnen verliezen!”.

Verveling leidde ook vaak tot kattenkwaad. Niet dat ik dat zou willen aanmoedigen maar het is belangrijk voor je ontwikkeling. Leren welke consequenties er aan je acties zitten. Zo kan ik me goed herinneren dat mijn buurjongen en ik, uit verveling, belletje-trek deden bij ons in de buurt. Super spannend! Al had ik het hele avontuur niet zo goed uitgedacht en had ik op tienjarige leeftijd blauwgeverfd haar (waarom? Geen flauw idee, ik wilde wat anders). Ik was dus vrij makkelijk te achterhalen en zie mijn vader nog steeds “face-palmend” naar mij kijken toen de buurvrouw bij ons aanbelde met het hele verhaal.

Als ik zo terug denk zijn de momenten dat ik mij heb verveeld nooit echt verloren geweest. Het graven in je eigen gedachtes of overdenken van je zonden. Dat is iets wat het volwassen leven je niet meer biedt. Er is altijd een leuke activiteit, een leuk persoon of een comfortabele sofa die op je wacht. Zelfs als je een keer op de bus moet wachten is er iets om je aandacht vast te houden.

Geforceerd vervelen werkt niet. Dan ga ik in mijn hoofd alleen maar lange lijstjes en planningen maken van de dingen die ik allemaal nog moet doen. Kortom, ik denk dat vervelen iets is wat voor de kinderen behouden blijft, ook al zou het ons zo goed doen! ga maar is na wanneer jij je voor het laatst hebt verveeld?