Vechter op een wolkje

Mijn grote voorbeeld was zo’n 60 jaar ouder dan ik. Nooit zag je haar op TV of in een krant. Ze maakte geen muziek of programma’s, maar wel geweldige pestosauzen en ze stond bekend op haar chutney. "Pas over drie maanden open maken," zei ze dan streng nadat ze je het potje overhandigde. En reken maar dat ze checkte of je haar haar luisterde. Mijn moeder kreeg ooit een basilicumplant van haar en tegen haar advies in had ze er al blaadjes afgeknipt. De plant was natuurlijk vermorzeld, maar na een flinke preek dat ze hem dit keer eerst moest laten groeien kreeg mijn moeder gewoon een nieuwe. Als ze maar beloofde hem niet meer te kortwieken.

En zo was mijn grote voorbeeld altijd. Ze had alles onder controle. Als ze op reis ging met haar (ongeveer twintig jaar jongere) vriendinnen liep ze altijd zo’n 50 meter verder iedereen te vertellen wat er moest gebeuren. Aan het einde van de dag lag iedereen uitgeteld met de ogen dicht op bed, maar liep zij erbij alsof ze net een hele tray energydrink naar binnen had gewerkt.

Wat ik zo bewonderde aan haar was dat anderen altijd op de eerste plaats kwamen. Ik verzamel mokken uit alle landen en nooit kwam ze terug van vakantie zonder mok. Als er iets stuk was keerde ze altijd haar huis binnenstebuiten om te kijken of er nog ergens in een donker hoekje een vervanging voor je lag. Ze onthield altijd je verjaardag en met oud & nieuw kwam ze gezellig mee gourmetten. Wel met haar eigen sausjes, want die waren het lekkerste.

Een topsporter was ze ook niet, maar ik denk dat menig mens wat van haar vechtlust kan leren. Waar wij Nederlanders al klagen over een regenbui trok zij zich er niets van aan. "Want je kon ook gewoon met de auto naar het tuincentrum." Niets en niemand kon en zou haar wel even vertellen wat ze moest doen. Haar sterke geest werd soms als lastig gezien, maar ik waardeerde haar dat ze altijd haar eigen plan trok.

Helaas heeft een sterke geest ook een sterk lichaam nodig. Dat was haar niet langer gegund. Mijn grote voorbeeld zit inmiddels op een wolkje. Velen vragen zich af wat iemand daarboven dan doet. Ik niet, ik weet precies waar ze mee bezig is. Ze controleert of we haar chutney niet stiekem al openmaken, want het potje moet nog twee maanden dichtblijven. Ze houdt spichtig in de gaten of mijn moeder de basilicumplant niet mishandelt en of we anderen wel op de eerste plaats zetten. En als je je daar niet aan houdt? Ik vertrouw erop dat ze een manier vindt om dat te laten weten. Zoals het hoort.