STOPTOBER

Er loopt deze maand een actie om te stoppen met roken, en ik begrijp dat er meer dan 50.000 mensen meedoen. Fantastisch! Ik wens deze mensen sterkte in deze moeilijke dagen en zeg ze: je kunt het om van deze kwelgeest af te raken.

Het deed me ook terugdenken aan mijn eigen finale (3e) stoppoging, zo’n 40 jaar geleden, die slaagde en, terugziend, een van de beste acties van mijn leven is geweest. Anders had ik er nu, bijna 70, mogelijk allang niet meer geweest, want de kans om er voortijdig aan dood te gaan is 50%.
Het was niet makkelijk om deze zware verslaving te overwinnen. Ik besloot het opnieuw te proberen in een voorjaar en het was moeilijk; tandhakkend en vechtend de zomer door. Maar ik wist dat ik beslist van deze vijand af moest, en uiteindelijk ging het stukje bij beter elke dag beter.

Na 4 maanden vond ik dat ik mezelf mocht belonen en boekte van het uitgespaarde geld een najaars reisje naar een Spaans vakantie eiland. En zo zat ik op een zekere ochtend op mijn balkon te genieten van een fraaie zonsopgang.
En daar gebeurde het wonder! Er viel uit de lucht een aangebroken pakje sigaretten (van een bovengelegen balkon) recht voor mijn neus. En ik dacht: dit is een teken uit de hemel om het nog een keer te proberen. En ik besloot dat te doen. Maar ik had geen aansteker meer voor handen en moest dus naar buiten.

Ik kleedde me aan voor een strandwandeling, want daar was vast een tentje open die me uit de nood en aan koffie kon helpen. Ik ging het hotel uit en begon aan mijn wandeling, blote voeten in het water, en het pakje gifwaar in mijn hand. Maar onderweg kwam de realiteitszin gelukkig terug, en ik vroeg me af waar ik in hemelsnaam mee bezig was. Ik stond op het punt alle behaalde winst weer weg te gooien! Aangekomen bij het koffietentje bestelde ik een heerlijke cappucino en genoot ervan in de inmiddels warme vroege zon.

Het aangebroken pakje liet ik achter op de bar. Mijn nieuwe leven was nu echt begonnen.