Nieuwkomers (Gezinsherenigingen)

Beste lezers(sen),

De laatste jaren ging/gaat het over het wel of niet opnemen van extra vluchtelingen. De volgende vraag die de hoek om komt kijken luidt als volgt: Waar zullen wij deze groep mensen plaatsen en eventueel verdelen?
Tegelijkertijd was/is het integratiedebat nog in volle gang.

Naar mijn mening ging het bij tal van gesubsidieerde integratiedebatten om ‘integratiestatus’ van de de mensen van de eerste generatie. Laat wij die groep vergeten. Laten wij voorop stellen dat een 3-kwart van die groep op zijn weg terug is op het zo te stellen. De 1 qua leeftijd, en de ander is bezig met zijn/haar pensioen richting het land van herkomst. Ga die groep mensen niet dwingen om op 60-jarige leeftijd om onderwijs te gaan volgen op ROC’s tussen blowende pubers. Laten wij onze hersens kraken en stop met het kraken van de bankrekeningen van de gastarbeiders.

Ik als zoon van een gastarbeider, sinds 12 september 2002 woonachtig te Rotterdam, kan concluderen dat zowel de Politiek als alle Maatschappelijke hulpinstanties zwaar gefaald hebben op dit gebied de laatste decennia. De kinderen van gastarbeiders, daar hoor je weinig tot niets over. Deze groep is tot op het bot gemotiveerd en is klaar om de zogenaamde bruggen te slaan. Wij hebben de juiste aanpak voor de opgroeiende kinderen (Hier geboren) mede dankzij de opvoeding die wij van huis uit hebben meegekregen. Daarnaast hebben wij ook hetgeen ervaren wat zij op dit moment meemaken op straat.

TIP: Beteken wat voor de analfabete overbuurvrouw, al is het een bezwaarschrift schrijven. Het kost maar een kwartier van je tijd, max.

Getekend,

Ismail Kamil