Koesteren of blijven streven?

We hebben het allemaal ooit wel gehad: de “had ik maar dit”, “was het maar zo” ideeën. We willen altijd meer hebben dan we hebben of ooit zullen hebben en we willen de omgeving waar wij ons in bevinden anders hebben. Het klinkt gelijk zo negatief, wat deels ook zo is, maar het is menselijk.
Je zou het moeten zien als een grafiek met twee richtlijnen die verschillende richtingen uit gaan. De ene lijn staat voor blij zijn met wat je hebt, content omgaan met hoe jouw leven ervoor staat. Je wilt geen nieuwe dingen proberen of juist los laten omdat je het zo wel goed hebt. Het is ook belangrijk om te koesteren wat je wél hebt. Alleen dan weet je niet of het ooit beter kan, omdat je dus niet open staat voor nieuwe belevenissen en keuzes die voor veranderingen kunnen zorgen. De andere lijn staat voor het streven naar een gelukkiger leven. Je wilt meer en meer succes, hebt ambitie en werkt er hard voor. Alles moet anders. Maar je staat er niet bij stil dat je het al verdomd goed hebt.
Het is de kunst om ons tussen de twee lijnen te reguleren. Soms moeten we wel verandering brengen in bepaalde zaken omdat we er zelf ontevreden mee zijn. Dat is positief, want “it keeps us going” en we groeien ervan. Anderzijds is het genieten van ons leven en er gelukkig mee zijn ontzettend belangrijk. Het geeft ons houvast. En wij zijn allemaal verloren bonnetjes, schreeuwend naar een beetje houvast.
Maar we kunnen niet voor altijd blijven waar we nu zitten. We moeten onthouden wat we hebben en waar we zitten, maar niet bang zijn voor de buitenwereld. Het kan beter uitpakken dan we verwachten.