Herfst

… En zo giert de herfst over de daken…de zomer is definitief naar de knoppen…We mogen nog van geluk spreken, dat de warmte niet ook onmiddellijk is vertrokken.

Sommigen blijven het maar schreeuwen van de daken… Zij hebben makkelijk praten…maar hun woorden vallen als bladeren naar de grond…

Het is het grijs in de wolken en ik trap me ondertussen een ongeluk… Verandering komt vaak zo maar aanwaaien…het is de tegenwind…is het de winter die komt? Ik ervaar het gelaten…Het is alweer wat vroeger donker…

…Ach laat ze maar praten… Die eikels… Na al die jaren… Die staan… immers als een boom…