Held op sokken

Heeft u de laatste tijd ook zo’n kort lontje, en dan vooral met betrekking tot andermans gedrag? Ik wel. Bumperkleven wordt steeds meer geaccepteerd als het probleem van de voorligger, de elleboogstotende buurman op het hippe congres met alleen voornamen op de badges heeft de titeltune van Knight Rider op zijn telefoon – die eigenlijk moet uitstaan, en hang-Polen bij mijn AH kijken schamper neer op mijn roze t-shirt. Toch denk ik dat de huidige vluchtelingenstroom in de grote steden moet worden gehuisvest, en anders in tientallen verspreid over de provincie. Het is maar een gevoel, en dat is sterker dan mijn medemenselijkheid op dit moment.

Nederland verandert snel en dat is geen bewuste keuze. De open grenzen hebben we zelf gewild, maar zijn niet het idee van de autochtone burgers en die willen ze dicht hebben, daarvan ben ik overtuigd. Er zijn in Europa twee wereldoorlogen bevochten voor de soevereiniteit van Europese staten en de VN is ervoor opgericht. Kortom, ik heb even geen zin in Duits-Franse ideologie in Straatsburg. Sterker nog: ik kan ze niet luchten of zien, en verlang naar douanes met boze ambtenaren, zoals op JFK of de Eurostar-terminal in Brussel. Een Europeaan is een held op sokken, let wel: als ie door de metaaldetector moet. En dat wil ik graag zo houden, beste Vladimir.