Geert, ga je mee?

Geert? Voor ik het woord tot je richt moet je weten dat ik altijd een beetje bokkig ben als mijn man het journaal (en vaak een gesprek over jouw fratsen) verkiest boven mijn liefdesmalen aan tafel, dus je hebt een paar punten tegen. Ik weet dat dat misschien niet helemaal eerlijk is dus ik heb een idee. Maar dat later.
Feitelijk weet ik nauwelijks wie je bent, jouw podium, of beter gezegd, de verschillende mediums die jou op het podium zetten, trekken me niet zo. Maar ik maak graag analyses van kleine beetjes informatie. En soms kruizen onze wegen.
Je bent een beetje te vergelijken met mijn cliënten op het werk, ik zie snippers van hun leven, stuit zo nu en dan op een dossier en trek daar mijn conclusies uit en besluit daaruit wat de beste manier van benadering is.
Maar jij brengt me in de war. Soms maak je me aan het lachen (vond je Pinokkio uit de Lage Landen echt stuitend sensationeel), soms gruwel ik van je (zo hard en berekend dat ik je een psychiatrische diagnose toe zou willen kennen), soms zet je me aan het denken (zelfs als christen vind ik dat je, steeds vaker meer af dan toe, rake punten hebt), en soms heb ik medelijden met je. (Wat moet een hoge boom als jij eenzaam zijn met het volk dat als grassprietjes tegen je opkijkt)

Geert, wie ben je man?! En behalve je geweldige scherpte waarin je persoonlijk menselijk leed aan je voorbij laat gaan en de mens in hokjes propt, wát doe je? In deze zin hoef ik het ‘de vluchteling’ en ‘alle islam terrotisten’ niet te noemen toch?)
Ik ken je (gebroken) beloftes van heden ten dage als Vriend van het Volk niet of nauwelijks, behalve de extreme … En daardoor denk in uitersten. Herkenbaar?
Hoewel ik best een dagje voor je vrij wil maken om voor eens en altijd mijn gesplinterde mening te vervolmaken. Wil gewoon eens weten wie je vrienden zijn ofzo.

Dus de clou: wat vind je ervan om met mij een dagje mee te lopen in een vluchtelingenpand.
Ik (de simpele burger, waar je zo voor strijdt) ben zo nieuwsgierig naar de menselijkheid in jou, die je graag propagandeert. En wie weet, lopen we een mensenhandelaar of drugsdealer tegen het lijf, die lekkere hapjes zoekt. En kan je die beste mens de hand schudden en een belofte doen. Dat je hem, met je visie als wereldverbeteraar, in de toekomst, als hij, samen met jou, eerst de terror en vluchtelingen heeft opgeruimd, beloofd dat je het het hem nog is moeilijk zal maken.
Ga je mee? Beide kanten bekijken? Een man als jij weet wel hoe hij me moet bereiken.