Een onmogelijke beslissing

Ja hoor! Iedereen is begonnen, ingewerkt en vertrouwd. De eerste tentamenweek zit er alweer op en je lever lijkt het al te gaan begeven. Cijfers worden spannend. P nog mogelijk? Wie zal het weten. Studie is in volle gang!
1 mei. Dat is de datum waarop je het moet weten. Vanaf dat moment kunnen de boeken dicht en weet je wat je volgend jaar te wachten staat. Drie woorden: Niet te doen!
Terwijl je exact in deze periode, je in het heetst van de strijd bevindt, moet je gelijktijdig een toekomstbepalende keuze maken. Je neus zit op het moment constant in de boeken, maakt iedere dag tientallen oefenexamens van weet ik veel wat, en vraagt je uit wanhoop ieder uur af wat voor cijfer je ook alweer voor aardrijkskunde moest halen, om dat tweede compensatiepuntje veilig te stellen. Het eindexamen staat voor de deur en je voorbereiden op de belangrijkste toetsen van het jaar is de logische boodschap.
Ondertussen komt het Ministerie van Onderwijs met de idiote opdracht in diezelfde periode met een allesbepalende studiekeuze te komen. Iets waar je op dat moment nou eventjes niet mee bezig bent! En mocht je het proberen, vastlopen is wat je doet. Onnodig gekut op Studielink en DigiD’s die never nooit werken zijn de gebruikelijke boosdoener.
‘Ja, je had het ook in februari kunnen doen.’ Hou op, schei uit! Je bent potjandikkeme pas zeventien jaar jong! Er zitten net een paar plukken haar onder je oksel, je mag nog geen alcohol drinken, en hebt het recht nog niet eens om zelfstandig een auto te besturen! Wel wordt er doodleuk van je verwacht dat je één-twee-drie een studiekeuze uit je mouw kan schudden. Nee! Dat gaat niet.
Een beslissing nemen over een uiteindelijke baan is op die leeftijd misschien niet alleen onmogelijk, maar ook onverantwoord. Of ze gaan later dingen doen waar ze uiterst ongelukkig van worden, of je laat ze geen andere keus een tussenjaar te nemen. Een tussenjaar waarin ze zich mogelijk realiseren dat direct aan het werk gaan eigenlijk helemaal niet zo’n heel slecht idee is. Tja, dom natuurlijk! Maar ja, ze zijn pas zeventien.
Reken daar nog eens een jaar bij zonder studiefinanciering en de helft van de geslaagden is het daaropvolgende jaar te bewonderen als vakkenvuller in de JUMBO.
Oplossing? Nou, komt ie dan: 1 mei ammehoela! 15 juli! Hoewel het op die piepjonge leeftijd nog altijd lastig zal zijn, is de haast gegarandeerde onmogelijkheid verdwenen. In alle rust, na bonkende examenstress, richting een weloverwogen studiekeuze. Ik zeg doen.