Een leven zonder religie

Als je de gelovige vraagt of er een leven mogelijk is zonder geloof, verbaast die zich over de domheid van de vraag. Gelijk heeft die, want geloof is inherent aan ons bestaan. Echter, geloof als hoop en niet als religie. Geloof is iets onschuldigs, doch als religie levensgevaarlijk. Religie is namelijk een hersenspinsel van de mensheid en heeft, behalve het placebo effect, geen enkele toegevoegde waarde in het leven; behalve voor hen die er letterlijk munt uit slaan. Met de religie is de geest van de mens geïndoctrineerd en de mensheid verdeeld. Een leven zonder geloof zou onmogelijk zijn, maar zonder religie een verademing.
Ondanks alle ellende die de religie veroorzaakt blijft de mens zich aan onderwerpen. Door het koppelen van religie aan hoop heeft men dit in zekere zin geïnstitutionaliseerd. Het is geworden zoiets als “hoop met zekerheid”; althans voor de gelovigen. Die hoop op zekerheid wordt voor de gelovige versterkt met het vertrouwen in het Goddelijke.
De mens is voorzien van allerlei eigenschappen die het, ofschoon beperkt, naar behoefte kan inzetten voor het eigen belang. Religie speelt sterk in op een aantal van die behoeften, zoals bijvoorbeeld het spreekwoordelijke: “Voor een dubbeltje op de eerste rang”. De religie belooft namelijk bergen voordeel voor weinig inzet.
Wij hebben ook de neiging de massa te volgen, omdat wij gauw geïmponeerd zijn door de grootte van de groep. In die groep denkt een ieder van de ander dat die wel nagedacht zal hebben. Hierdoor vrijwaart men zich van de plicht om zelf na te denken en sluit zich aan bij de massa.
Wij zijn maar al te graag optimistisch als wij denken er voordeel aan te behalen. Maar angst speelt ook een grote rol in ons leven. Wij zijn bang voor God omdat die over onze ziel beschikt. Dus geen slecht woord over God en schrijven Hem alle credit toe. Raar, maar waar. Wij negeren zeer bewust onze gedachte dat diezelfde God ook voor al het andere verantwoordelijk is. Voor de vreugde als voor het verdriet, voor rijkdom maar ook armoede, naast gezondheid ook ziekte, naast geboorte ook sterfte en dergelijke.
Toen God de wereld schiep, heeft Hij Zijn wereld op Zijn manier willen bevolken. Waarom zouden wij Hem dankbaar zijn? Wij hebben Hem niet gevraagd om ons op de wereld te zetten. Hij schijnt met de mensheid Zijn billen te hebben gebrand, so what, waarom moeten wij dan op de blaren zitten? Wat een rare wereld.