de weg des levens.

Een mens legt in het leven nogal wat meters af.
Zowel letterlijk als figuurlijk.
Het leven is te vergelijken met een reis.

Na de geboorte bewandel je de weg meestal aan de hand van je ouders.
Op je rug heb je een rugzakje.
Je ouders bepalen in grote lijnen de richting waar je heen gaat en welke bagage er in jouw rugzakje komt. Je levenservaringen.

Als tiener wil je niet altijd meer bij de hand gehouden worden.
Je probeert je eigen weg te bepalen. Ook schaf je een grotere rugzak aan. Met vallen en opstaan vul jij je rugzak.
Soms verdwaal je en heb je de hulp van je ouders nodig.
Ook als je van de weg raakt of uit de bocht vliegt, zullen je ouders je weer op de weg proberen te krijgen.

Naar mate je ouder wordt stippel jij je eigen route uit en begin je zelf te bepalen wie er met je mee lopen op je weg.
Je loopt niet meer samen met je ouders.
Je wilt met iemand die samen met jou bereid is een route te bepalen.
Jullie bekijken de inhoud van elkaars rugzak. De meest bruikbare levenservaringen bewaren jullie in 1 rugzak, het overige neem je eerst nog in een plastic zak mee, maar als ook die vol raakt zullen jullie dingen die niet meer belangrijk zijn weg gaan gooien.

Er komt een moment in je leven dan bewandel je de weg met je partner en je eigen kinderen. Af en toe vraag je aan je ouders of ze nog wat nuttige bagage in hun rugzak voor je hebben.
Meestal lopen jullie hand in hand.
Soms loopt de een links en de ander recht van de weg.
Als je elkaar niet goed in de gaten houd bij een kruising of splitsing, kunnen jullie wegen scheiden.
Dit kan onbewust, maar soms ook bewust gebeuren.

Af en toe kun je ook voor een splitsing staan en linksaf slaan, terwijl je rechtsaf had gemoeten.
Op een gegeven moment kom je op een punt dat je beseft dat de ingeslagen weg niet de juiste was.
Besluit je samen terug te gaan of ga je alleen?

Er zijn momenten dat je hoge bergen moet beklimmen.
Afhankelijk van je bagage in je rugzak en of je alleen of samen klimt , zal je dit makkelijk of moeilijk vergaan.
Als je de top van de berg hebt bereikt kun je genieten van het uitzicht.

Naar mate de jaren verstrijken zal je weer richting het dal lopen, misschien vallen en je laatste meters gedragen worden door je partner, kinderen of kleinkinderen.
Je kijkt nog 1 keer achter je naar de afgelegde weg en beseft:

Welke weg je ook bewandeld in je leven en hoe de rit ook verloopt, je hebt altijd een bestemming nodig om je route te bepalen.