De maatschappij van tegenwoordig

‘’Wat je later wilt worden’’, dat was de vraag al in de kleuterklas. In een kringetje noemen we dingen op als; brandweerman, dierenarts, prinses of powerranger. Vanaf jongs af aan worden we gepusht om keuzes te maken. Hoe jonger je bent, hoe minder bepalend de keus lijkt te zijn voor de rest van je leven. Al is dat natuurlijk geheel relatief, want het voelt alsof alles af hangt van die ene beslissing. De dilemma’s in je jeugd bestaan voornamelijk uit het kiezen van de smaak van je danoontje, of het wel of niet moeten ruilen van je Pokémonkaarten. Het doel wat je voor ogen houdt is opgroeien. Want ‘als ik later groot ben’ zal alles vast veel beter zijn.

En daar ben je dan, eindelijk. Puber, tiener of student. Je twijfelt over je identiteit. Wie ben ik? Wat wil ik doen? Continu geconfronteerd worden met verschillende subculturen waarbij het voelt alsof jij ook een keus moet maken. Gedwongen om ergens bij te horen, omdat ‘anders zijn’ geen optie lijkt. En zelfs al wil je geen keus maken, dan weet de oudere generatie je wel te plaatsen onder ‘de jeugd van tegenwoordig’. Geen uitzonderingen, want we scheren iedereen over dezelfde kam.

Al hebben ze stiekem ergens wel gelijk, vind ik. Zo hebben we de NDSM-gangers, met hun ‘drank- en drugsmentaliteit’ die alsmaar graag hun tentje opbouwen op een veel te vochtig festivalterrein. Of de Drakenstrijders die met hun ‘naar console gevormde handen’ de beste zomerdagen ontwijken in hun geïmproviseerde spelletjesgrot. Vervolgens hebben we de uitstervende groep, echter helaas nog aanwezig, de ‘broek-op-de-knie-drager’. Nu al uitgeroepen tot modemisser van de eeuw; te herkennen aan hun decibel consumerende koptelefoons. En resterend, als je tot geen van die categorieën verdoemd bent, ben je een saaie burgertrut. Het is natuurlijk ook veel makkelijker ze in hokjes te plaatsen dan men een identiteit te geven. Zucht, die jeugd van tegenwoordig.

En alsof dat nog niet genoeg was, word je ook nog eens gedwongen een keus te maken over je verdere leven. Wat voor opleiding wil je later gaan doen? Welke richting wil je op? Een stimulerende overheid die graag wilt dat je verder leert, maar vervolgens wel alle charmes daarvan wegsnoept in het teken van bezuiniging. Het is een vicieuze cirkel waarbij succesvol ontsnappen beantwoord wordt met een uitkering. Laten we allemaal diep zuchten van vermoeiing, en voortaan zeggen ‘die samenleving van tegenwoordig’.