Beste Toon…

Beste Toon,

Ik vind je super lief! Jouw goed bedoelde en vooral opbouwende adviezen landen altijd. Je doet dat met een brede lach. Vaak ook met een sarcastische ondertoon. Maar ja, als jij het niet doet, wie doet het dan nog wel he!?

Ik heb je beter leren kennen door drie keer tegenover je te gaan zitten. Je zei in antwoord op mijn Goedemorgens vaak negen-een-vier (de snelkeuze voor een espresso op het koffieapparaat). Ik deed uiteraard sporadisch net alsof ik doof was. Oostindisch doof… Je bediende (ik ben zoals je weet soms in en inslecht met mijn woordkeuze) me ook vaak met een beker slootwater (dat is een thee compleet met melk en suiker) dus ik bracht jou graag jouw koffie.

‎Als ik je zie dan fleur je mijn dag op. Afijn, je bent een man naar mijn hart. Een beetje net zoals ik met het hart op de tong. Lekker puur! Niet besmet door protocollen of gedragscodes maar je zegt wat je doet en je doet wat je zegt.
DUS: verander alsjeblieft nooit!
Ik hoop je – met jouw stralende blik en koptelefoon op jouw Kojak onderscheid jij, je van het gewone gepeupel – lang mee te mogen maken als collega. En dat meen ik.

Op jouw verzoek, tref je hier mijn column. En ik draag hem op aan JOU.

“Vergeet je mijn beker slootwater vandaag niet?”
Dan haal ik bij de volgende ronde een negen-een-viertje voor je. Dat is beloofd!

Kusjes op jouw voorhoofd van mij (knipoog, knipoog ik doe het natuurlijk niet ECHT hahahaha),

‎jouw lieve lieve collega