Al die weitjes..

Een schaapje vol van vrijheid in de wei zoals een nog veel vrijere luisteraar. Een schaapje zoals een kuddedier en een tiener zoals een organisme wat niet onder de kuddedieren wordt gecategoriseerd. Een schaapje dat vrij is om naar elk weitje te wandelen zoals een luisteraar vrij is om naar elke muziek te luisteren. De genen van een schaap die zeggen dat hij zich juist zou moeten aansluiten zoals elk ander kuddedier, terwijl wij vrij kunnen zijn om te gaan en te staan. Het vrije schaapje dat achter de kudde aan wandelt zoals men massaal de broekspijpen opstroopt en een met bloemetjes beprint t-shirt een festival bezoekt. Een schaapje dat wegloopt naar een andere wei terwijl de kudde rustig doorwandelt en niet achterom kijkt zoals een persoon of luisteraar zijn alternatieve zelf vindt op niet alleen muzikaal vlak met precies hetzelfde gevolg.
Hoewel het opstropen van een broekspijp niet meteen moet worden gekoppeld aan een persoon die zich als een schaapje gedraagt zal men zichzelf moeten vinden in zijn of haar genre zoals een schaapje dit niet zou kunnen in een andere wei. In de maatschappij blijken een hoop mensen zich net als kuddedieren het veiligst en het meest op hun gemak te voelen wanneer men de rest volgen. Waarom zou je als vrij persoon kijken naar wat de rest doet en ze dan ook nog volgen? Je kan, ja het kan, na de kudde voorbij te hebben zien struinen, je eigen keuze maken. Of je eigen draai eraan geven of helemaal niet kijken naar wat de rest doet en precies in het weitje grazen waar jij je juist zo op je gemak voelt. Laat je fantasie gaan. Denk na bij wat je doet.
Elk weitje heeft wel wat te bieden zoals elk genre wel zijn karakteristieke stijl heeft waar iemand zich wel of niet in kan vinden.
Bezoek is een ander weitje!