Zijn we d’r toch ingetrapt

De laatste tijd galmen de oneliners steeds vaker rond in mijn omgeving. Tijd voor grensbewaking, hek om Nederland, snel weg uit die godgeklaagde criminele Europese Unie en ga zo maar door.

Volgens mij is het oh zo conformistische Nederland economisch en militair strategisch gigantisch kwetsbaar. Sterker nog, als we van vandaag op morgen als makke schapen achter Geertje aan zouden hobbelen duurt het geen vijf dagen meer alvorens we ons genoodzaakt zien te capituleren. Dan geen blitzkrieg, staalhelmen en Horst Wessel die ons op de knieën krijgen. Niets van dat alles. Rotterdam blijft gewoon overeind staan, we hoeven geen water barrières te graven – die trouwens dan toch verkeerd liggen – en Willie en Max hoeven niet halsoverkop naar Engeland. Angela, Barack en François trekken overal de stekker uit en binnen drie dagen is Nederland van god los en breekt de algehele pleuris uit.

Stel je eens een burgeroorlog voor in ons kikkerlandje. Wie vecht er dan tegen wie? Zie je het al voor je? Gooise Claire, Henk-Willem-Jan-Klaas-Pieterszoon-Coen en de kinderen sluiten zich aan bij Rooie Harrie, tante Sjaan en de rest van het kamp om – tegen wie eigenlijk – de wapens op te pakken. De vijand die ik me vanuit het Goois non-agressie pact voor kan stellen is een grote groep jurken met lange baarden en vrouwen die zich volledig gecamoufleerd hebben in zwarte gewaden, waarbij de angstige blik nog net te bespeuren is door een smalle spleet net boven de neus.
Interessante vraag bij wie alle nazaten uit onze oude koloniën zich gaan aansluiten? Met alle respect, maar een Antilliaan en een Surinamer werken nou niet bepaald graag samen. Een Molukker doet het liever zelf en een indo is de weg kwijt en weet al helemaal niet voor wie te kiezen.

Zie je het voor je? Iedereen vecht met iedereen en tegen iedereen. Nederland is zo druk met vechten en opeens vraagt iemand zich af waarom iedereen ook al weer volslagen van het padje geraakt is. Op dat moment ligt alles in puin. Amsterdam heeft voor altijd afgerekend met Rotterdam, Eindhoven heeft zijn boerencomplex van zich af getimmerd en Doutzen Kroes is de nieuwe premier van Friesland. Dit laatste kan niet anders want dit verhaal heeft ook iets hoopgevends nodig. Kort hierna valt Angela met alle gemak Nederland binnen en volgt annexatie zonder slag of stoot. Onze militair strategische kwetsbaarheid, u weet wel.

Friesland blijft onafhankelijk en van Doutzen bloed.