Weekendmateriaal voor kenners

Met een door Europa trekkende vluchtelingenstroom, een naderend Brexit, en de Griekse schuldencrisis blijkt ons hele land wederom gevuld te zijn met rasechte kenners van zaken die zich tijdens crises steeds ontpoppen.
Laten we het eens hebben over deze zelf benoemde kenners van zaken. Wie zijn zij eigenlijk, wat drijft ze?
Deze kenners starten prachtige initiatieven op Facebook, zoals ”Nederland mijn vaderland”, of worden lid van deze initiatieven en verspreiden de liefde. Je kent ze wel, iedereen heeft wel een aantal van deze FB-vriendjes.
Het zijn ook echte allrounders, in elk debat weten zij die hoger opgeleiden wel even de mond te snoeren, want wat weten die kakkers nu van het echte leven? Die vluchtelingen gaan namelijk ten koste van uitkeringen en hier in Nederland hebben mensen ook honger. Oh ja en nu we toch bezig zijn; als je aan Zwarte Piet komt….!
Het zijn ook mensen met een speciaal zesde zintuig voor belangenafweging en politiek, net zoals Geert Wilders, en nog belangrijker: ze zijn niet bang om (spel)fouten te maken.
Dit zijn de echte harde schreeuwers, de laatste mensen die onze Nederlandse cultuur nog verdedigen. All in all, dit zijn de mensen die we moeten hebben bij een nieuwe vredesonderhandeling tussen Israël en Palestina, toch?

Ondanks alles is er bij deze kenners ook af en toe een spoortje van twijfel te bespeuren, bijvoorbeeld na het zien van een foto van het jongetje Aylan. Maar godzijdank kunnen deze kenners hun menselijke kant weer uitschakelen na het bericht dat de vader van het jongetje misschien zelf een smokkelaar zou zijn. Eigen schuld, dikke bult. Zie je nou wel het was weer een zo’n gelukszoeker!
Pfoe.. gelukkig weer terug naar de veilige radicale ideeën.

Want ja kenners dat zijn ze, radicale ideeën. Radicalisme uit zich namelijk niet slechts in religie. De waarheid van elk verhaal ligt namelijk altijd in het midden, je weet wel, die tegeltjeswijsheid van je moeder toen je vroeger thuis kwam na een ruzie, begint het weer te dagen?
De waarheid vindt men in ieder geval niet in de media, mooie compromisverhalen brengen namelijk geen kijkcijfers. Misschien moeten we niet eens op zoek gaan naar de waarheid, maar gewoon plaats maken voor wat humanisme naast dat radicalisme. After all; wij laten een paar duizend fraudegevallen er toch ook niet toe leiden dat uitkeringen radicaal worden afgeschaft….