Vervuiling in je hoofd

In het vliegtuig naar Ibiza hadden we het er nog over. Weet je nog? De laatste rijen van het vliegtuig waar de sigarettenrook walmen omhoog kwamen. Het was vaak het gezelligste deel van het vliegtuig en soms kwamen de mensen gewoon even op een leuning van een stoel zitten om die gezelligheid mee te snuiven. Ook op de televisie werd gewoon gerookt, je keek er niet vreemd van op als er tijdens een talkshow gasten aan tafel gewoon een sigaretje opstaken. Dit is geen normaal beeld meer. Dat is ook niet erg, want roken is ongezond en met de rook maken we gezonde mensen ook ongezond.

Dus schaffen we het roken af in de openbare gelegenheden. Geen sigaretje meer in de bar of na een heerlijke maaltijd. Geen sigaretje roken op het vliegveld of op een verjaardag binnen paffen. Nee, we gaan met z’n allen buiten staan. Speciaal voor de ‘niet rokers’. We willen tenslotte niet dat zij ziek worden van ons. Dus tijdens onze stapavonden en verjaardagen staan we grotendeels met z’n allen op het terras te blauwbekken en lekker de uitlaatgassen in te ademen. Maar oké, we hebben het over voor de ‘niet rokers’. Diezelfde ‘niet rokers’ zeuren dan wel dat het niet zo gezellig is als we allemaal buiten gaan staan. En erbij komen staan, dat is geen optie… dan vatten ze kou.

Dat moet dus anders. Een groep ‘niet rokers’ bedenkt dat het roken op terrassen, tuinen, balkons ook maar eens verboden moet worden. Die rook vervuilt de buitenlucht en hier hebben omstanders of omwonenden last van. Zelfs in je eigen huis roken, kan problemen opleveren. Die stinkrook gaat gewoon door de muren heen. Jeetje, wat nu?

Hebben die ‘niet rokers’ er wel eens over nagedacht wat een zeikland we aan het worden zijn? Misschien één keer en heel kort terwijl ze in de file stonden in dat vieze lucht vervuilende autootje van ze? Dat we met z’n allen alleen maar bezig zijn om te zeuren over alles. Dat de verdraagzaamheid naar elkaar ver te zoeken is? Dat we elkaar schijnbaar alleen nog maar dwars kunnen zitten? Niet alleen met roken, maar met van alles. Of het nu gaat om een zwarte piet, een vluchtelingenprobleem of wat dan ook. Vol gas gaan we tegen elkaar in, de woorden ‘compromis en tolerantie’ zijn blijkbaar uit de samenleving verdwenen.

Ik steek er nog een op, in mijn eigen tuin en hoop dat de vervuiling uit ons hoofd weg trekt.