Vertekend beeld onderzoek onverklaarde klachten

Het is van groot belang er vanuit te gaan dat niet alle onvoldoende verklaarde klachten somatisatieklachten zijn die via het biopsychosociale model benaderd moeten worden. Een wezenlijk aandeel van de problematiek is wel degelijk gebaseerd op een fysieke oorzaak. Het niet kunnen vinden van die fysieke oorzaak hoeft niet te betekenen dat de klachten psychosomatisch van aard zijn. Het kan ook betekenen dat de medische kennis of de ingezette diagnostiek op dat moment ontoereikend is.
Het behandelen volgens het biopsychosociale model door middel van cognitieve gedragstherapie in combinatie met graded excercise therapy kan dan juist beschadigend werken. Beschadigend op twee manieren:
– Mensen met deze aandoeningen voelen zich (terecht) onjuist behandeld, wat tot uiterst schrijnende situaties kan leiden. Letterlijk gekmakend.
– Op de tweede plaats kan overtraining leiden tot extra schade aan het lichaam.
In beide gevallen is het middel erger dan de kwaal.

In veel onderzoeken ontbreekt een grondige exploratie naar de redenen waarom een behandeling niet aanslaat. Juist deze gegevens verschaffen extra inzicht.
De verklaringsmodellen zijn lang niet altijd volledig of zelfs zeer eenzijdig van aard.
De criteria die gehanteerd worden voor insluiting in het onderzoek leiden er mogelijk toe dat juist ernstige ziektegevallen over het hoofd worden gezien en worden uitgesloten. De conclusies van het onderzoek daarentegen worden vaak gegeneraliseerd waarbij er negatieve effecten ontstaan voor de niet onderzochte groep.
Onderzoek dat op die wijze wordt gepresenteerd geeft dus een vertekend beeld van de werkelijkheid.