Vermakelijke vertraging

Bootvluchtelingen op weg naar Europa, de dramatische vertoning van het Nederlands elftal; iedereen heeft er wel een mening over. Er bestaan weinig onderwerpen waar iedereen het over eens is. Vertraging is zo’n geval waarover niemand met elkaar in discussie zal gaan, iedereen komt tot dezelfde conclusie: klote. Vooral als het gaat over de blauwgele treinen die door Nederland slenteren kunnen de uitingen van ongenoegen ongekende hoogten aannemen. Ik was zo’n deelnemer van de Vertraging is Klote Vereniging, tot afgelopen zondag.
Afgelopen zondag was de planning ik zo rond 17.40 het luchtruim van Rome in zou vliegen. De vlucht werd met een uurtje vertraagd vanwege technische problemen, vervolgens meermaals verzet, en toen uiteindelijk …gecanceled. Na dit slechte nieuws ontplofte de spreekwoordelijke bom bij een groot deel mijn medepassagiers. Alsof we de Bastille gingen bestormen liepen we met z’n alle richting de reeds gesloten easyjetkassa. Gelukkig werden er nog een paar vliegtuigmaatschappijmedewerkers ergens opgespoord. De beste mensen regelden uiteindelijk bussen, het was ondertussen tegen tweeën in de nacht, naar een hotel. Eindelijk slapen.
Na van een prima ontbijt en heerlijke regendouche genoten te hebben kwam ik wachtend op de bussen tegenover twee oudjes te zitten. Het was een stel uit Uruguay (of ik Suarez kende, de beet imiterend) op reis door Europa. Na veertig jaar gewerkt te hebben genoten zij nu volop van hun pensioen. Een aandoenlijk stel was het, de vrouw voerde het gesprek, de man vertaalde, en de man moest aan de lopende band lachen om de verhalen van zijn vrouw. Toen de bussen aankwamen kreeg ik een stevige handdruk van de man, en een flinke smakkerd van de vrouw alsof ik haar eigen schoonzoon was.
Ook het vervangende vliegtuig had weer vertraging wegens een technisch mankement. In het reservevliegtuig aangekomen hoorde ik een vrouw over de pruttelende motoren klagen, de piloot beaamde dit maar vertelde haar geen zorgen te maken. Ach, met een motor kan je ook nog prima vliegen. Op Schiphol aangekomen liep ik dé Churandy Martina tegen het lijf. Zonder de vertraging van het vliegtuig dat het andere vertraagde vliegtuig verving zou ik dit magische moment zijn misgelopen. Eindelijk thuis aangekomen checkte ik de gevlogen vluchtroute, zoals ik altijd doe. De vertraging bij de lengte van deze vlucht leverde niet ‘slechts’ 250 euro op zoals ons eerder verteld was, maar zowaar 400 euro. Doe mij maar vaker zo’n vertraging.