Smakelijke Samuel

Het is de fervente Metro-lezer vast niet ontgaan. Vanochtend stonden de resultaten van een enquête naar de meest irritante treintypes in het dagblad. Met Suske-en-Wiske-waardige namen als Smakkende Samuel en Kakelende Karin werden treinreizigers op de hak genomen. In het begeleidend schrijven bij de enquête werd ook opgeroepen om je treinergernissen te delen via social media met de hashtag #Treinleven.

Mijn grootste ergernis in de trein de afgelopen week was deze enquête. Wat een gemiste kans! Enerzijds zou ik hier een verhaal willen gaan houden over de types waar ik mij aan erger, met bijbehorende allitererende namen als Zittende Zico die niet opstaat voor zichtbaar minder mobiele mensen en Blokkerende Bernhard die pontificaal voor de uitgang van de trein gaat staan zodat een logische doorstroom bij het in- en uitstappen wordt bemoeilijkt.

Anderzijds maak ik me dan schuldig aan hetgeen waar ik me aan erger: De oproep tot het delen van ergernissen. Iets wat in mijn ogen alleen maar meer ergernis oproept. Hopelijk zijn er meer mensen zoals ik, die het dagelijkse forenzen als prettig ervaren. Een moment voor jezelf, voor studie of werk én een prima alternatief voor het bumperkleven en de bijbehorende uitlaatgasproductie.

Ik roep bij deze Metro op een nieuwe enquête te starten en daarin de meest plezierige medereizigers onder de loep te nemen. Hierin moet toch minimaal plek zijn voor Smakelijke Samuel die gul zijn medereizigers een versnapering aanbiedt, Fantastische Victor die graag zijn plek afstaat aan een minder-mobiele medereiziger, Toffe Tina die altijd helpt bij het in- en uitladen van koffers, kinderwagens ,…, Gezonde Godfried die al een aantal keer een onwel geworden reiziger heeft geholpen met zijn medische kennis, Menselijke Marieke die graag een praatje maakt met haar eenzame buurman of buurvrouw, Kleuterjuf Karin die een glimlach tovert op de gezichten van de kinderen in de trein, Reizende Rico die elke verdwaalde dagjesreiziger helpt met het vinden van het juiste perron en Innemende Ymke die dankzij haar vrijwilligerswerk als gezelschap voor dementerende ouderen precies weet wie wel een complimentje kan gebruiken.

Daarnaast wil ik de reizigers oproepen om hun leukste treinervaringen te delen via social media, met de hashtag #Treinleven. Ik ben benieuwd naar jullie suggesties voor meest plezierige medereiziger! Voor wie mag de conducteur de deur een minuutje langer open houden zodat zij of haar de trein niet mist?