Politiek op de golven van emotie
Blijkbaar is er ‘weinig’ nodig om de mensen in dit land 180 graden van gedachten en gevoelens te laten veranderen over de aanpak van vluchtelingen. Een tragische foto van een aangespoelde Syrische peuter op een Turks strand, heeft voor een ongekende dynamiek gezorgd in ons denken en doen. Het gemak en de snelheid waarmee de publieke opinie in Nederland na het viral gaan van de hartverscheurende foto is omgeslagen, baart me enigszins zorgen.
Ik ben bovendien sceptisch over de grootschalige opvang van Syrische en andere vluchtelingen in Nederland. De emotionele mens in mij juicht deze ontwikkeling toe en verwelkomt dit majestueuze gebaar van solidariteit. De rationele mens in mij trapt op de rem en heeft moeite om te begrijpen dat politici en burgers in dit land vluchtelingen nu ineens massaal warm lopen en vluchtelingen overwegend moslims uit Syrië met open armen willen ontvangen en zelfs in huis willen nemen.
Op de lange termijn verwacht ik dat de massale opvang van vluchtelingen zal leiden tot nieuwe problemen en hernieuwde verrechtsing en verregaande polarisering van de Nederlandse samenleving. Voor mijn gevoel zitten we er nog middenin en loopt de discussie over integratie nog, de positie van moslims in de Nederlandse samenleving, de kansen van Marokkaanse en Turkse jongeren op de arbeidsmarkt etc. Als mens verwelkom ik deze ontwikkeling omdat ik zie en voel dat Nederland weer solidair is en zich het lot van Syrische vluchtelingen aantrekt.
Tegelijkertijd voorzie ik problemen dat het verlangen naar een zuchtje solidariteit de Hollandse nuchterheid lijkt te overheersen en aanzet tot het bedrijven van incidentenpolitiek. Politiek op de golven van emotie, die op termijn de machtsbasis van extreem-rechts sterk zal voeden en versneld vergroten. De oplossing om de massale toestroom van vluchtelingen uit die landen in te dammen, begint volgens mij met de inzet van grondtroepen in Syrië en het volgen van een duidelijke politieke strategie om rust en politieke stabiliteit te bewerkstelligen in het Midden Oosten.
De massale opvang van vluchtelingen is immers symptomatisch en brengt de Westerse wereld geen veiligheid en vrede.